ارائۀ مدل جهت پیش‌بینی تعلل‌گرایی تحصیلی بر اساس نهایی خواهی چندبعدی و عواطف مثبت و منفی در دانش‌آموزان دبیرستانی

زمینه: عاطفه ی منفی موجب می شود که فرد به طورکلی تکلیف را نادیده بگیرد و دچار تعلل گرایی شود و در مقابل عاطفه ی مثبت موجب افزایش شاخص های مفید تفکر و کاهش تعلل گرایی می شود. همچنین برخی تحقیقات نشان داده اند که بین انواع نهایی خواهی و تعلل گرایی تحصیلی رابطه وجود دارد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطۀ چندین متغیر شامل عاطفۀ مثبت و منفی و نهایی خواهی چندبعدی در قالب یک مدل با تعلل گرایی تحصیلی انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر دورۀ متوسطۀ مدارس دولتی در مناطق 2، 4 و 8 شهر تهران بود که در سال تحصیلی 1396-1395 در این مدارس مشغول به تحصیل بودند. نمونۀ پژوهش حاضر نیز شامل 400 نفر از این دانش آموزان بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. اعضای نمونه به پرسشنامه های تعلل گرایی تحصیلی سولومون و راث بلوم (1984) و نهایی خواهی چندبعدی هویت و فلت (1991) پاسخ گفتند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل مسیر استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان دهندۀ برازش مدل با داده ها و وجود رابطه بین عواطف مثبت و منفی و انواع نهایی خواهی با تعلل گرایی تحصیلی بود؛ ضرایب استاندارد رابطه بین عاطفۀ مثبت با تعلل گرایی تحصیلی برابر با 361.0 ، رابطه بین عاطفۀ منفی با تعلل گرایی تحصیلی برابر با 044.0، رابطۀ بین نهایی خواهی خودمدار با تعلل گرایی تحصیلی برابر با 0.314 ، رابطه بین نهایی خواهی دیگرمدار با تعلل گرایی تحصیلی برابر با 0.285 بودند و همگی این ضرایب معنادار بودند(p<0.01). همچنین ضریب استاندارد مربوط به رابطۀ بین نهایی خواهی جامعه مدار با تعلل گرایی تحصیلی برابر با 114.0 بود که معنادار نبود(p>0/05). عدم معنی داری ضریب بدست آمده نشان می دهد که نهایی خواهی جامعه مدار نمی تواند تعلل گرایی تحصیلی را پیش بینی نماید. نتیجه گیری: عواطف مثبت و منفی و انواع نهایی خواهی در قالب یک مدل قادر به پیش بینی تعلل گرایی تحصیلی در دانش آموزان هستند.