مقایسۀ نقش ابعاد عاطفی شخصیت و ویژگیهای جمعیت‌شناختی در پیشبینی خشونت خانوادگی در مراجعین تحت درمان نگهدارنده با متادون و افراد عادی

هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسۀ نقش ابعاد عاطفی شخصیت و ویژگیهای جمعیت شناختی در پیشبینی خشونت خانوادگی در مراجعین تحت درمان نگهدارنده با متادون و افراد عادی بود. دویست و ده نفر (شامل 105 مراجع تحت درمان نگهدارنده با متادون و 105 فرد عادی) در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت کنندگان خواسته شد که پرسشنامۀ خشونت خانوادگی و پرسشنامۀ خلق و خو و مزاج (tci56) را تکمیل نمایند. یافته ها نشان دادند که ابعاد عاطفی شخصیت و ویژگیهای جمعیت شناختی، خشونت خانوادگی را در افراد عادی و تحت درمان نگهدارنده با متادون پیشبینی نمی کند. همچنین میزان خشونت خانوادگی بین گروههای سنی مختلف افراد تحت درمان نگهدارنده با متادون، تفاوت معنادار نشان نمیدهد. در مقایسۀ ابعاد عاطفی شخصیت بین افراد با تجربۀ خشونت خانوادگی و افراد بدون تجربۀ خشونت خانوادگی، این نتیجه به دست آمد که دو گروه با هم تفاوت معنادار ندارند. بین افراد عادی و افراد تحت درمان متادون در مولفه های ع شخصیت نیز تفاوت معنادار وجود نداشت. یافته های پژوهش حاضر میتواند در حوزۀ خشونت خانوادگی و ابعاد شخصیت مفید باشد.

Comparing the role of emotional dimensions of personality and demographic characteristics in the prediction of domestic violence among patients in methadone maintenance treatment programs (MMT) and non-addict individuals

The purpose of the present study was to compare the role of emotional aspect of personality and demographic characteristics in predicting domestic violence in addicts in methadonemaintenance treatment (MMT) and non addicts. Two hundred and ten individuals (105 patients under MMT, 105 normal individuals) participated in this study all of whom were asked to complete the domestic violence questionnaire and temperament and character inventory (TCI56). Results showed that emotional aspects of personality and demographic factors do not predict domestic violence in nonaddict sample and patients in MMT programs. Comparing emotional aspects of personality between individuals with experience of domestic violence and without it didn rsquo;t show any significant differences between the two groups. Also, no significant differences between nonaddict and patients in MMT programs, in emotional dimensions of personality, were observed. Findings are discussed in the context of domestic violence and aspects of personality literature.