تحول شخصیت در بزرگسالی: پیش بینی پدیدآورندگی در مقابل راکدماندگی بر اساس رگه های بزرگ شخصیتی

مطابق با تحولات نوین دانیل مک آدامز (2004) در دیدگاه سنتی و پایه اریکسون، تکلیف تحولی دورۀ میانسالی برقراری تعادل بین پدیدآورندگی و راکدماندگی است. در این پژوهش رابطۀ بین پنج رگۀ بزرگ شخصیتی و تحول شخصیت در دورۀ میانسالی (پدیدآورندگی راکدماندگی) مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تلاش شده است تا سهم این رگه های بزرگ شخصیتی در پیش بینی پدیدآورندگی و راکدماندگی نیز مورد مطالعه قرار گیرد. نمونۀ پژوهش شامل 300 نفر (150 مرد و 150 زن) از کارکنان سازمان های آموزش و پرورش و مدارس استان همدان بود که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از مقیاس پدیدآورندگی لویولا (lgs) (1992)، مقیاس راکدماندگی برادلی (bbs) (1997) و پرسشنامۀ پنج عاملی شخصیتی نئو (neo) (1992) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان استفاده شد. نتایج تحلیل های همبستگی نشان داد که بین رگۀ شخصیتی »روان آزردگی گرایی « و »پدیدآورندگی « رابطۀ منفی وجود داشت (p<0/01)؛ و بین رگه های شخصیتی »برونگردی «، »وجدانی بودن «، »دلپذیری «، »تجربه پذیری «، و »پدیدآورندگی « رابطۀ مثبت وجود داشت (p<0/01). از سویی دیگر؛ بین رگۀ شخصیتی »روان آزردگی گرایی « و »راکدماندگی « رابطۀ مثبت وجود داشت (p<0/01)؛ و بین رگه های شخصیتی »برونگردی «، »وجدانی بودن «، »دلپذیری «، »تجربه پذیری «، و »راکدماندگی « رابطۀ منفی وجود داشت (p<0/05). نتایج تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که رگه های بزرگ شخصیتی می توانند »پدیدآورندگی « و »راکدماندگی « را به صورت معناداری پیش بینی کنند (0/05p<). بر اساس نتایج این پژوهش، بین رگه های بزرگ شخصیتی و »تحول شخصیت در دورۀ میانسالی « رابطۀ معناداری وجد دارد. بدین معنا که؛ نمرات بالا در »روان آزردگی گرایی « می تواند به »راکدماندگی « در دورۀ میانسالی منجر شود. و از سویی دیگر، کسب نمرات بالا در »برونگردی «، »وجدانی بودن «، »دلپذیری «، »تجربه پذیری « می تواند به »پدیدآورندگی « در دورۀ میانسالی منجر شود.