تاثیر رهنمود جنبه‌های مختلف کانون توجه بر استقامت عضلانی ورزشکاران خبره رزمی

کانون توجه به طور گسترده ای به عنوان یک روش آموزشی استفاده می شود. این روش به بهبود اجرای مهارت کمک می کند. کانون توجه بهینه همواره یک سوال اساسی برای بسیاری از محققان بوده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر دستورالعمل های مختلف کانون توجه بر استقامت عضلانی ورزشکاران رزمی کار خبره بود. در یک طرح نیمه تجربی با اندازه گیری تکراری، 16 کونگ فوکار خبره به صورت نمونه در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و تحت 4 شرایط مختلف کانون توجه درونی (توجه به حفظ زانو در زاویه 90 درجه)، توجه بیرونی نزدیک (توجه به اینکه شبیه صندلی بایستند)، توجه بیرونی دور (توجه به صفحه مانیتور در حال نمایش یک صندلی) و کنترل (بدون دستورالعمل توجهی) به انجام آزمون نشستن دیواری پرداختند. نتایج تحلیل واریانس درون گروهی با اندازه گیری های مکرر نشان داد که گروه کنترل به طور معنی داری بهتر از سه گروه دیگر می باشد (0.001>p) و بین فواصل مختلف تمرکز بیرونی تفاوتی دیده نشد (0.27=p) ولی شرکت کنندگان در هر دو شرایط تمرکز بیرونی بهتر از شرایط تمرکز درونی عمل کردند. بنابراین می توان گفت دستورالعمل های توجهی خاص موجب تداخل در عملکرد بهینه ورزشکاران خبره می شود.

The effect of directing various aspects of focus of attention on muscular endurance of elite combat athletes

focus of attention is widely used as a training method. This method helps to improve skill performance. The optimal focus of attention has always been a basic question for many researchers. The purpose of this study was to investigate the effect of different focus of attention instructions on muscular endurance of expert kung Fu athletes. In a semiexperimental design with repeated measurements 16 expert athlete of kung Fu were selected via available and purposeful sampling. They tried to perform the wall sit test under 4 different conditions internal focus (Attention to keeping the knee at 90 angle), the external near (focus on standing like a chair), external far (Attention to a computer screen displaying a chair) and control (without attention instructions). Withingroup variance analysis results with repeated measurements showed that the control condition was meaningfully better than three other conditions (p<0.001). There was no difference between different distances in external focus (p=0.27). However, participants in both external conditions acted better than internal focus. Therefore, it can be said, the attention instructions interfere in optimal performance of expert athletes.