رابطۀ بین ابعاد نهایی‌خواهی و راهبردهای تنظیم هیجان در تکواندوکاران نخبه

نهایی خواهی ویژگی چندبعدی موثر بر موفقیت ورزشی است، باوجود این که این عامل با تجربۀ هیجانات مختلف همبسته است اما ارتباط آن با راهبردهای تنظیم هیجان در ورزشکاران بررسی نشده است، ازاین رو مسئله پژوهش حاضر بررسی رابطۀ بین ابعاد نهایی خواهی و راهبردهای تنظیم هیجان در تکواندوکاران نخبه بود. طرح این پژوهش توصیفی همبستگی و جامعۀ آماری آن تکواندوکاران ایرانی شرکت کننده در مسابقات لیگ برتر بودند نمونۀ پژوهش 132 تکواندوکار بودند که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و مقیاس های نهایی خواهی (استوبر و همکاران، 2007) و تنظیم هیجان (گروس و جونز، 2003) را تکمیل نمودند. داده ها از طریق آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش همزمان تحلیل شد. تحلیل داده ها نشان داد که بین نهایی خواهی مثبت و راهبرد بازارزیابی همبستگی مثبتی وجود دارد درحالی که بین نهایی خواهی منفی و راهبرد بازداری همبستگی منفی وجود دارد، این روابط در مورد نهایی خواهی منفی معکوس بود، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ابعاد نهایی خواهی مثبت و منفی به ترتیب 33 و 41 درصد از واریانس راهبردهای بازارزیابی و بازداری را پیش بینی می کنند (p<0/05). براساس یافته های حاضر می توان نتیجه گرفت که ابعاد نهایی خواهی نقش مهمی در انتخاب راهبردهای تنظیم هیجان ایفا می کنند و نوع راهبردهای مورد استفاده افراد متناسب با این ابعاد می باشد.