منحنی رخنه نانوذرات مگنتیت پایدار شده با سدیم دودسیل سولفات در دو خاک درشت بافت

با توجه به کاربرد روز افزون نانوذرات و ورود آن ها به زیست بوم، ضروری است انتقال نانوذرات در خاک مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. هدف این پژوهش مطالعه کمّی انتقال نانوذرات مگنتیت پایدار شده با سدیم دودسیل سولفات در ستون های دو نوع خاک (شن لومی آلوده به کادمیم و شن) در شرایط رطوبتی اشباع بود. بدین منظور، با انجام آزمایش های انتقال در ستون های شیشه ای، منحنی رخنه نانوذرات و کلراید در شرایط اشباع اندازه گیری شد و تاثیر غلظت نانوذرات (0.1 و 0.5 گرم در لیتر) و اثر عامل فیزیکی شدّت جریان منفذی (تحت بار آبی 2 و 10 سانتی متر محلول زمینه) بر انتقال نانوذرات در خاک شنی بررسی شد. نتایج نشان داد که در شرایط استفاده از نانوذرات با غلظت 0.1 گرم در لیتر، 100% نانوذرات در لایه 0.5 سانتی متر از سطح خاک شن لومی باقی ماند که نشان دهنده جذب نانوذرات به رس های خاک و پالایش فیزیکی نانوذرات مگنتیت پایدار شده می باشد. اما منحنی رخنه نانوذرات در خاک شنی نشان داد که با افزایش قطر ذرات خاک نسبت به خاک شن لومی تحرّک نانوذرات در خاک بیشتر شد. با تغییر شدت جریان منفذی در ستون خاک شنی، حداکثر غلظت نسبی نانوذرات در جریان خروجی تغییری نکرد. با کاهش غلظت نانوذرات در سوسپانسیون ورودی به ستون خاک شنی انتقال نانوذرات مگنتیت پایدار شده افزایش یافت. بنابراین، می توان نتیجه گیری کرد که قابلیت انتقال نانوذرات مگنتیت پایدار شده با سدیم دودسیل سولفات در خاک های مورد مطالعه بسیار کم بود.