مقایسه روش‌های زمین‌آمار و درختان تصمیم‌گیری تصادفی در پهنه‌بندی شوری خاک در زهک دشت سیستان

نقشه های خاک از منابع عمده اطلاعات برای مدیریت اراضی، منابع طبیعی و محیط زیست هستند. شوری خاک یکی از عوامل مهم محدود کننده تولید در اراضی دشت سیستان می باشد. در این تحقیق روش های زمین آمار و درختان تصمیم گیری تصادفی جهت تولید نقشه های شوری خاک مقایسه شدند. تعداد 460 نمونه خاک از عمق 300 سانتیمتر با فواصل 750 متری در سطح 41000 هکتار از اراضی زهک دشت سیستان به روش مرکب برداشت شد و هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک اندازه گیری گردید. 361 نمونه برای آموزش و 99 نمونه برای اعتبارسنجی مستقل استفاده شدند. در روش زمین آمار انواع مختلف نیم تغییرنماهای دایره ای، کروی، نمایی و قوسی و روش های مختلف میانیابی معکوس فاصله، کریجبینگ ساده، کریجینگ معمولی، کریجینگ عام و کوکریجینگ برازش و بهترین مدل ها انتخاب شدند. در مدل درختان تصمیم گیری تصادفی از روش نقشه برداری رقومی خاک استفاده شد و خصوصیات مختلف اراضی با استفاده از مدل رقومی ارتفاع و تصاویر ماهواره ای استخراج شدند. نتایج روش زمین آمار نشان داد که همبستگی مکانی شوری خاک در منطقه مورد مطالعه متوسط است و بهترین مدل نیم تغییر نما و میانیابی به ترتیب کروی و کریجینگ معمولی بودند. در روش درختان تصمیم گیری تصادفی شاخص پوشش گیاهی، جهت شیب و شاخص شوری دارای بیشترین اهمیت در پیش بینی شوری خاک بودند. نتایج مقادیر ریشه میانگین مربعات خطا و خطای میانگین برای داده های آموزش و تست نشان داد که روش درختان تصمیم گیری تصادفی نسبت به روش زمین آمار اندکی برتری داشت. استفاده از سایر متغیرهای کمکی مانند نقشه های کاربری اراضی و سری خاک می تواند دقت نقشه تولیدی با روش درختان تصمیم گیری تصادفی را بهبود بخشد.