برهمکنش میکوریزا، کود آلی و پتاسیم بر عملکرد و خصوصیات کیفی میوه انار (punica granatum l.)

به منظور بررسی اثرات کاربرد میکوریزا، پتاسیم و کود دامی بر عملکرد و خصوصیات کیفی میوه انار، در سال 1393، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی، با 12 تیمار در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل ترکیبی از دو سطح میکوریزا (0 و  500 گرم به ازا هر درخت)، سه سطح کود گوسفندی (0، 10 و 20 کیلوگرم برای هر درخت) و دو سطح پتاسیم (0 و 500 گرم اکسید پتاسیم به ازای هر درخت) بود. صفات اندازه­گیری شده شامل عملکرد هر درخت، مقدار اسیدیته، بریکس، کربوهیدرات‌ها و پلی فنول های میوه انار (سیناپیک اسید، گالیک اسید، کاتچیت، راتین و اسکوربیک اسید) بود. نتایج نشان داد که اثرات اصلی پتاسیم، میکوریزا و کود دامی بر کاهش اسیدیته آب میوه معنی‌دار (p<0.01) بود. کاربرد منفرد میکوریزا و یا کود دامی عملکرد میوه، میزان کربوهیدرات و پلی‌فنل‌ها را به طور معنی‌داری افزایش داد. کاربرد پتاسیم گرچه تاثیر معنی‌داری بر افزایش بریکس، کاتچین و اسکوربیک اسید نداشت اما به طور معنی‌داری (p<0.01) عملکرد میوه و مقدار کربوهیدرات، سیناپیک اسید، گالیک اسید، و راتین را افزایش داد. تاثیر کاربرد توام میکوریزا، کود دامی و پتاسیم بر کلیه صفات مورد بررسی در سطح (p<0.01) معنی‌دار بود به غیر از وزن میوه، ph، بریکس و راتین. کمترین میزان اسیدیته، بیشترین میانگین وزن 5 میوه و بالاترین مقادیر سیناپیک اسید، گالیک اسید، کاتچین، راتین و اسکوربیک اسید آب میوه از کاربرد توام 500 گرم میکوریزا، 500 گرم پتاسیم و 20 کیلوگرم کود گوسفندی به ازا هر درخت به دست آمد. بالاترین عملکرد انار(44 کیلوگرم دردرخت) از کاربرد توام 500 گرم میکوریزا، 10 کیلو گرم کود گوسفندی و500 گرم پتاسیم به دست آمد که در مقایسه با عملکرد تیمار شاهد، 127 درصد افزایش یافت. با توجه به یک ساله بودن آزمایش، حصول نتایج قابل اطمینان تر نیاز به بررسی بیشتر دارد.