کاربرد پذیرفتاری مغناطیسی خاک در پایش آلودگی فلزات قابل‌جذب

یکی از روش‌های نوین پایش آلودگی خاک به فلزات سنگین، استفاده از مغناطیس سنجی به‌عنوان یک روش ارزان، ساده، موثر و سریع الاجرا می‌باشد. در این مطالعه کارایی پذیرفتاری مغناطیسی برای پایش عناصر مغذی گیاه شامل آهن، منگنز، روی و مس در فاز قابل‌جذب خاک، به همراه همبستگی آن‌ها با ویژگی های فیزیکو شیمیایی خاک گلخانه‌های دو شهرستان استان اصفهان (دهاقان و شهرضا) بررسی گردید.40 نمونه از خاک سطحی (عمق 200 سانتی‌متری) گلخانه‌های موردنظر در تابستان 1393 برداشت و پذیرفتاری مغناطیسی نمونه‌ها در دو  فرکانس پایین (χlf) و فرکانس بالا  (χhf)توسط دستگاهbartington ms2 dual frequency sensor  اندازه‌گیری شد. نتایج به دست آمده نشان داد در کل منطقه مورد مطالعه بین پذیرفتاری مغناطیسی خاک و عناصر مس، روی و منگنز در فاز قابل‌دسترس همبستگی معنی‌دار آماری وجود ندارد. این امر می‌تواند به دلیل عدم ورود آن‌ها به شبکه ساختمانی کانی های فرو مگنتیت باشد. همبستگی منفی میان فلز آهن و پذیرفتاری مغناطیسی خاک نشان می‌دهد که افزایش غلظت این عنصر در فاز قابل‌جذب، لزوماً دلیل بر بالا بودن این عنصر در ساختار کانی های مغناطیسی خاک نبوده و تاثیری مثبت بر مغناطیس نخواهد داشت. به علاوه، بافت رسی و سیلتی با خاصیت مغناطیسی خاک همبستگی معنی‌دار مثبت و بافت شنی همبستگی معنی‌دار منفی نشان داد. همچنین، میزان پایین پذیرفتاری مغناطیسی در بخش قابل‌جذب (8 10 89/7 30/30 مترمکعب بر کیلوگرم) بیانگر اثر غالب سنگ بستر و ویژگی‌های ذاتی خاک بر غلظت فلزات در منطقه می‌باشد. بر اساس این مطالعه می‌توان نتیجه گرفت که به‌منظور پایش فلزات سنگین در بخش‌های قابل‌جذب خاک و همچنین در مناطقی که تحت تاثیر منبع مشخصی از آلودگی نباشد سنجش پذیرفتاری مغناطیسی کارایی بالایی ندارد.