پراکنش عناصر سنگین ناشی از کاربری های انسانی در خاک پارک ملی بمو

وجود فلزات سنگین در خاک با غلظت های بالا برای انسان، گیاهان و حیوانات سمی است. نمونه های خاک از 20 ایستگاه نمونه برداری با پنج بار تکرار در محدوده چهار کاربری پارک ملی بمو شامل جاده، پالایشگاه، شهرک صدرا و زمین کشاورزی جمع آوری شد و سپس غلظت فلزات سنگین با استفاده از dtpa عصاره گیری و با دستگاه جذب اتمی شعله ای مدل analyticjena تعیین گردید. در این مطالعه غلظت عناصر سرب، کادمیوم، روی، کروم و نیکل مورد بررسی قرار گرفت و پتانسیل آلودگی خاک منطقه با محاسبه شاخص های آلودگی یکپارچه و درجه آلودگی ارزیابی شد. نتایج ارزیابی کلی از نظر شاخص آلودگی یکپارچه و شاخص متوسط درجه آلودگی، پتانسیل آلودگی محدوده مورد مطالعه کم است. نتایج آنالیز واریانس یک طرفه دانکن نیز نشان داد که تمام عناصر با نمونه خاک های مورد بررسی اختلاف معنی داری دارند. یافته ها حاکی از آن است که خاک پالایشگاه از نظر عنصر نیکل با خاک بقیه کاربری ها اختلاف معنی داری دارد، همچنین خاک کشاورزی با خاک پالایشگاه از نظر عنصر نیکل مشابه بود. خاک منطقه مسکونی از نظر عنصر سرب با خاک جاده متفاوت و با خاک کشاورزی و پالایشگاه اختلاف معنی داری نداشت. همچنین خاک جاده با خاک پالایشگاه و خاک کشاورزی از نظر عنصر سرب مشابه بود. خاک پالایشگاه از نظر عنصر کروم با خاک جاده و منطقه مسکونی متفاوت و با خاک کشاورزی مشابه بود. خاک منطقه مسکونی از نظر عنصر کادمیوم با خاک جاده و خاک پالایشگاه متفاوت و با خاک کشاورزی مشابه بود. خاک پالایشگاه از نظر عنصر روی با خاک بقیه مناطق اختلاف معنی داری دارد.