تاثیر روش های تغذیه ای آلی، شیمیایی، زیستی و تلفیقی بر عملکرد دانه و صفات کیفی یک رقم ذرت

به منظور بررسی تاثیر سیستم های مختلف تغذیه ای آلی، شیمیایی، زیستی و تلفیقی بر عملکرد دانه و صفات کیفی ذرت هیبرید سینگل کراس 704 آزمایشی در سال 1389 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس اجرا شد. در این تحقیق از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار استفاده گردید. تیمارهای آزمایش ترکیبی از پنج سیستم تغذیه ای شامل: a1 (سیستم تغذیه ای آلی 8 تن در هکتار کود آلی،)، a2 (سیستم تغذیه تلفیقی 6 تن در هکتار کود آلی و 46 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص)، a3(سیستم تغذیه تلفیقی 4 تن در هکتار کود آلی و 92 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص)، a4(سیستم تغذیه تلفیقی 2 تن در هکتار کود آلی و 138 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص) و a5 (سیستم تغذیه شیمیایی184 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص) و دو عامل باکتریایی شامل b1 (بذور تلقیح شده با ازتوباکتر و آزوسپیریلیوم) وb2 (بذور تلقیح نشده) بود. نتایج نشان داد که سیستم‌های مختلف تغذیه‌ای باعث افزایش معنی‌دار عملکرد دانه، شاخص برداشت، عملکرد بیولوژیک و صفات کیفی گیاه شدند. عملکرد دانه، شاخص برداشت و درصد پروتیین در سیستم تغذیه تلفیقی a3 به ترتیب برابر 10 تن در هکتار، 72/46 درصد و 24/11 درصد بود. در بذور تلقیح شده (b1) عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، ضریب برداشت و صفات کیفی نسبت به تیمار شاهد بیشتر بود، به طوری که عملکرد دانه، شاخص برداشت و درصد پروتیین در تیمار تلقیح شده با باکتری به ترتیب برابر 78/9 تن در هکتار، 10/44 درصد و 86/10 درصد بود.