تاثیر روی و پتاسیم بر ویژگی های کمی و کیفی عملکرد و مقاومت به سرما در گندم

در مناطق سرد انرژی متابولیکی کمتری در دسترس گیاهان زراعی قرار دارد، این امر سبب توقف رشد و کاهش عملکرد محصول می شود. در عین حال مطالعات نشان داده استفاده مناسب از عناصر غذایی همچون روی و پتاسیم می تواند مقاومت گیاه را در برابر سرما افزایش دهد. برای بررسی این موضوع، اقدام به اجرای آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی طی سال های 1389-1390 در ایستگاه تحقیقات محصولات سردسیری اقلید گردید. در این آزمایش مقادیر صفر،100،200 و300 کیلوگرم k2oدر هکتار از منبع سولفات پتاسیم و مقادیر صفر، 10 و 15 کیلوگرم znدر هکتار از منبع سولفات روی استفاده شد. نتایج نشان داد در سال اول از نظر عملکرد دانه، مقدار نسبی آب برگ و مقدار گلوتن، بین تیمار های آزمایش اختلاف معنی دار در سطح پنج درصد وجود داشت. حداکثر عملکرد به مقدار 6935 کیلوگرم دانه در هکتار با مصرف 15 کیلوگرم znدر هکتار بدست آمد. بیشترین مقدار نسبی آب برگ (73 درصد) نیز با مصرف 300 کیلوگرم k2oدر هکتار حاصل شد. بیشترین مقدار گلوتن خشک (3/11 درصد) با مصرف 300 کیلوگرم k2oو15 کیلوگرم zn در هکتار به دست آمد. در سال دوم در وزن هزاردانه و مقدار نسبی آب برگ در سطح پنج درصد بین تیمار ها اختلاف معنی دار بود ولی در عملکرد دانه اختلاف معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد. بیشترین مقدار عملکرد (7537 کیلوگرم در هکتار) با مصرف 200 کیلوگرم k2o در هکتار به دست آمد. همچنین مصرف این کود ها باعث بهبود خصوصیات کیفی مانند در صد پروتیین، شاخص های زلنی و سفتی درگندم شد. تجزیه واریانس مرکب دو سال آزمایش نشان داد مصرف 200 کیلوگرمk2o در هکتار منجر به تولید حداکثر عملکرد (6352 کیلوگرم دانه در هکتار) شد. بیشترین مقدار آب برگ (6/69 درصد) و به تبع آن افزایش مقاومت به سرما نیز با مصرف 300 کیلوگرم k2o در هکتار و 10 کیلوگرم zn در هکتار بدست آمد.