تهیه و بررسی ویژگی‌های رس آلی‌مونتموریلونیت تغییر یافته با سورفکتانت‌ها و تاثیر آن بر فرایند تولید آمونیاک از آرژنین در خاک

رس‌های مونتموریلونیت تغییر یافته با مواد آلی به علت کاربردهای گسترده در زمینه‌های مختلف بسیار مورد توجه قرار گرفته‌اند. در این پژوهش، سه نوع رس مونتموریلونیت آلی شده با سورفکتانت‌ آلی هگزادسیل تری‌متیل آمونیوم با مقادیر متفاوت بر اساس ظرفیت تبادل کاتیونی (hmm 0.5، hmm 1 و hmm 2) تهیه شد. خصوصیات رس‌های تهیه شده با کمک دستگاه‌های پراش اشعه ایکس، طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه، میکروسکوپ الکترونی روبشی و همچنین قابلیت پراکندگی رس‌ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از پراش اشعه ایکس نشان داد که فاصله بین لایه‌ای رس‌‌های مونتموریلونیت افزایش یافت. همچنین نتایج حاصل از بررسی طیف‌ سنجی مادون قرمز نشان داد که باندهای شناسایی شده جدید در رس‌های مونتموریلونیت در اثر اشباع با سورفکتانت‌های آلی بوده است. بررسی مورفولوژی رس‌ها با کمک میکروسکوپ الکترونی نشان داد که رس مونتموریلونیت حالت توده‌ای داشته اما پس از تغییر با سورفکتانت‌های آلی به لایه‌‌های کوچک‌تر با سطوح متخلخل تغییر یافت. مطالعه قابلیت پراکندگی رس‌ها نشان داد که سطوح رس‌های مونتموریلونیت آلی شده از آب‌دوست به آب‌گریز تبدیل شده که در جذب آلودگی‌های آلی وآنزیم‌ها بسیار موثر خواهد بود. سپس تاثیر افزودن رس‌های مونتموریلونیت آلی شده بر فرایند تولید آمونیاک از آرژنین در خاک بررسی شد. آزمایش در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل شامل خاک تیمار شده با رس مونتموریلونیت، خاک تیمار شده با مونتموریلونیت آلی و خاک مزرعه بدون تیمار به عنوان شاهد در پنج زمان (1، 3، 7، 14 و 21 روز) با سه تکرار انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که بیشترین فرایند تولید آمونیاک از آرژنین خاک در نمونه‌های خاکی بود که با رس تغییر یافته با سورفکتانت هگزادسیل تری ‌متیل آمونیوم (hmm) تیمار شده بودند.

preparation and evaluation of the organo-montmorillonite clay modified with surfactants and their effects on ammonia production process from arginine in soil

organo-clays, like organo-montmorillonite, have attracted interest in different sciences, due to their wide range of applications. in this study, three types of organo-montmorillonite clay were produced based on cation exchange capacity (2 hmm, 1hmm, 0.5 hmm), using different amounts of hexadecyl trimethyl ammonium bromide surfactant. to analyze their properties, x-ray diffraction (xrd), fourier transform infrared (ftir) spectroscopy, and field emission scanning electron microscope (fe-sem) were employed and clays’ dispersive capability was investigated. results of xrd showed that the basal spacing of the treated organo-clay increased. results of ftir spectra also illustrated that the newly identified bands in organo-montmorillonite were due to organic surfactants. sem morphological study of clays depicted that although the montmorillonite clay was in agglomerative form, treating with organic surfactants altered it to the shorter layers with porous surfaces. results of xrd indicated that treatment on organo-montmorillonite changes the surface properties from hydrophilic to hydrophobic, and this affects the absorbance of organic pollutants and enzymes. this study has an important role in preparing the cheap organo-clays, employing such additives to decrease the environmental pollutants and increase the biological activities of the soil, specifically to activate the soil enzymes. effects of applying the organo-clay on l-arginine ammonification process were then determined. experiments were carried out using a completely randomized design with factorial arrangement employing three clay types (montmorillonite, montmorillonite intercalated with hexa decyl trimethyl ammonium bromide, and the control) for five durations (1, 3, 7, 14, and 21 days) with three replications. results indicated that the highest ammonification of l-arginine, as an estimate of the soil microbial biomass, was in the soil samples that were treated with montmorillonite intercalated with hexa decyl trimethyl ammonium bromide (hmm) surfactant. results indicated that the change in the soil. environment surrounding the enzymes with the organic surfactant increased activity and stability of enzymes in soil during the 21-day incubation period.