ارزیابی توان سویه‌های بومی سودوموناس‌های فلورسنت ریزوسفر گندم برای تولید سیدروفور

در دهه‌های اخیر استفاده از توانایی باکتری‌های ریزوسفری برای تحریک و تقویت رشد گیاهان در سطح وسیعی گسترش یافته است. این تحقیق با هدف بررسی پتانسیل تولید سیدروفور سویه‌های بومی سودوموناس‌های فلورسنت درسال 1382 انجام گرفت. برای این منظور 201 جدایه از گونه‌های pseudomonas putida، pseudomonas fluorescens و pseudomonas aeruginosa که از مزارع گندم مناطق مختلف ایران جداسازی و براساس روشهای استاندارد شناسایی شده ‌بودند، مورد آزمایش قرار گرفتند. همچنین از دو سویه pgpr خارجی متعلق به جنس سودوموناس بنامهای 7nsk2 و grp3 بعنوان شاهد مثبت (sid+) و از سویه mpfm1 بعنوان شاهد منفی (sid) استفاده شد. توان تولید سیدروفور توسط سویه‌ها با استفاده محیط جامد حاوی کرم آزورل اس (casagar) مورد ارزیابی قرارگرفت. محیط‌های کشت آبی‌رنگ casآگار با روش کشت قطره‌ای با 5 میکرولیتر از سوسپانسیون کشت تازه هر سویه با جمعیت تنظیم‌شده در حدودcfu/ml 108×5 در سه تکرار تلقیح شدند. در فواصل 24، 48، 72 و 96 ساعت انکوباسیون، قطر کلنی و قطر هاله نارنجی‌رنگ اطراف کلنی اندازه‌گیری و شاخص نسبت قطرهاله به قطر کلنی برای هر سویه محاسبه گردید. نتایج حاصل از ارزیابی توانایی تولید سیدروفور نشان داد که 100 درصد سویه‌های سودوموناس قادر به رشد و تولید سیدروفور در محیط casآگار بودند. سرعت گسترش هاله در 25 درصد سویه‌ها کمتر از 15 میلی‌متر در روز، در 61 درصد بین 2015 میلی‌متر در روز و در 14 درصد سویه‌ها بیش از 20 میلی‌متر در روز بود. در گروه با توان تولید بالای سیدروفور درصد زیادی (57 درصد) از جدایه‌ها را گونه pseudomonas fluorescens تشکیل داد و درگروه با توان تولید متوسط گونه pseudomonas putida با 56 درصد بیشترین فراوانی را داشت. بطورکلی در مورد هر سه گونه از نظر تولید سیدروفور، بالاترین فراوانی در محدوده متوسط (2015 میلی‌متر در روز) قرار داشت. بهترین سویه‌ها، جدایه‌های fp136 و fp93 با توسعه هاله معادل 24 میلی‌متر در روز از گونه pseudomonas fluorescens بودند. ضمناً سویه‌های fp45، fp165، fp159، fp120، fp190 و fp106 از گونه‌های مختلف توانایی بسیار بالایی نسبت به سویه‌های خارجی 7nsk2 و grp3 در تولید سیدروفور نشان دادند. از میان جدایه‌های برتر fp93 و fp159 با توجه به توانایی تولید اکسین و انحلال فسفات نامحلول، برای تهیه مایه‌تلقیح pgpr پیشنهاد می‌شوند.

an evaluation of the potentials of indigenous fluorescent pseudomonads of wheat rhizosphere for producing siderophore

the potentials of nonsymbiotic rhizbacteria for stimulating plant growth have been extensively used during recent decades. the objective of this investigation was to determine the potentials of some indigenous fluorescent pseudomondas for siderophore production. for this purpose, some 201 strains of pseudomonas putida, pseudomonas fluorescens, and pseudomonas aeruginosa were studied. also two imported pgpr strains belonging to the pseudomonas genus (7nsk2 and grp3) were used as positive controls (sid+), and mpfmi strain was used as negative control (sid). the potentials of these strains for siderophore production were evaluated by chrome azorels assay (cas blue agar) through color change. the blue casagar medium was inoculated in a drop plate method with 5 microliter of fresh culture suspensions having a controlled population density of 5 x108 cfu/ml in three replications. the diameter of colonies and orange halos around the colonies and their ratio were determined 24, 48, 72, and 96 hours after the inoculation. the results showed that 100% of the pseudomonas strains were capable of growing on the casagar medium and producing siderophore. the advance of color change was measured to be less than 15 mm/day for 25% of the strains, 1520 mm/day for 61% of the strains, and more than 20 mm/day for 14% of the strains. a large percentage (75%) of the group with high potentials for siderophore production consisted of pseudomonas fluorescens strains. regarding the potential of these strains for siderophore production, the most abundant strain lay within the medium range (1520 mm/day). the best strains fp136 and fp93 producing about 24 mm/day belonged to the pseudomonas fluorescens strain. furthermore, strains fp45, fp165, fp159, fp120, fp190, and fp106 from various species showed much greater potentials for siderophore production as compared with the strains 7nsk2 and grp3. considering the superior potentials of fp93, and fp159 strains for auxin production and for solubilizing insoluble phosphates, they are recommended for the production of pgpr inoculum.