بررسی تاثیر کاربرد خاک فسفات، گوگرد و باکتری تیوباسیلوس بر عملکرد کمی و کیفی سویا و اثرات باقی مانده آن بر ذرت

این آزمایش به منظور بررسی اثر بخشی خاک فسفات به همراه گوگرد و مایه تلقیح باکتری‌های تیوباسیلوس بر عملکرد کمی و کیفی سویا و اثرات باقی مانده آن بر گیاه ذرت، در ایستگاه تحقیقات خاک و‌ آب کرج، در سال 1381 و 1382 انجام گرفت. طرح به صورت بلوک‌های کامل تصادفی با شش تیمار و در چهار تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از: t1 به عنوان شاهد، t2 سوپر فسفات تریپل (kg ha1 p2o5 5/67 )،‌ t3 خاک فسفات (kg ha1 p2o5 5/112 )، t4 خاک فسفات و گوگرد، t5 خاک فسفات، گوگرد و مایه تلقیح تیوباسیلوس و t6 خاک فسفات، گوگرد و کود دامی انتخاب شدند. در سال اول اجرای آزمایش در تیمار شاهد  (t1)کود فسفره استفاده نشد و در تیمار دوم نیز کود سوپر فسفات تریپل به مقدار 150 کیلوگرم بر هکتار، به صورت نواری و زیر بذر استفاده گردید. خاک فسفات و گوگرد هر کدام به مقدار 300 کیلوگرم بر هکتار، به صورت پودری استفاده گردیدند. مایه تلقیح باکتری تیوباسیلوس نیز به مقدار یک کیلوگرم بر هکتار مصرف گردید. کود دامی به مقدار 10 تن در هکتار از کود گاوی کاملاً پوسیده استفاده شد. بذور سویا (رقم ویلیامز) قبل از کشت، با مایه تلقیح باکتری bradyrhizobium japonicum، آغشته گردیدند. در سال دوم اجرای آزمایش در همان کرت‌ها، گیاه ذرت رقم sc 704  کشت گردید. در این سال کود فسفر دار مصرف نگردید. تنها در تیمار پنجم، تلقیح با مایه تلقیح باکتری تیوباسیلوس انجام گرفت. پس از برداشت عملکرد و نمونه‌گیری بر‌گ،‌ نمونه خاک نیز در هر سال ازعمق 300 سانتی‌متر تهیه گردید. نتایج آزمایش بر روی گیاه سویا نشان داد که با کاربرد کود سوپر فسفات تریپل نسبت به شاهد،‌ عملکرد افزایش یافت ولی این افزایش در سطح پنج درصد معنی‌دار نبود. با کاربرد خاک فسفات نیز این افزایش مشاهده گردید ولی اثر آن کمتر از سوپر فسفات تریپل بود. در تیمار چهارم عملکرد نسبت به شاهد کاهش یافت. در تیمار پنجم عملکرد نسبت به شاهد افزایش معنی‌داری نشان داد ولی تفاوت با تیمارهای t3 و t2 در سطح پنج درصد معنی‌دار نبود. عملکرد در تیمار t6 سبت به شاهد کاهش یافت. از لحاظ درصد روغن دانه، اختلاف بین تیمارهای مختلف در سطح پنج درصد معنی‌دار نگردید. در سال دوم اجرای آزمایش در گیاه ذرت، بیشترین مقدار علوفه‌تر از تیمار پنجم به مقدار 67190 کیلوگرم بر هکتار بدست آمد که تنها با تیمار ششم در سطح پنج درصد دارای اختلاف معنی‌دار بود. بین تیمارهای دیگر اختلاف معنی‌داری در سطح پنج درصد مشاهده نشد. درتیمار دوم (سوپر فسفات تریپل) عملکرد نسبت به شاهد افزایش یافت ولی این افزایش معنی‌دار نبود.

evaluation of rock phosphate, sulfur and thiobacillus application affecting the yield and quality of soybean and their residual effects on corn growth

this experiment was carried out at karaj soil and water research station during 2002 and 2003 for evaluation of rock phosphate, sulfur, and thiobacillus on the yield and quality of soybean and their residual effects on corn growth. the experiment was based on a randomized complete block design with six treatments and four replications. the treatments were: t1=control; t2=triple superphosphate; t3=rock phosphate; t4=rock phosphate + sulfur; t5=rock phosphate + sulfur+ thiobacillus inoculum; and t6=rock phosphate + sulfur + manure. no phosphorus fertilizer was applied in the control treatment (t1) during the first year, while in the second treatment (t2) 150 kg ha1 of triple superphosphate was applied in a band below the seeds. each one of rock phosphate and sulfur was applied in the form of powder at a rate of 300 kg ha1.  thiobacillus inoculant was used at a rate of one kg ha1 (108cells g1 inoculum). composted cow manure was also used at a rate of 10 tons ha1. soybean seeds of williams variety were inoculated with a bradyrhizobium japonicum before sowing. a  sc 704 variety of corn planted in the second year in the same plots used for soybean. no phosphorus fertilizers were applied during the second year, while in t5, thiobacillus inoculant was used. soil samples were collected each year from 030 cm depth following harvest and leaf sampling. results of first year indicated that the application of triple superphosphate improved the yield as compared with the control though not significantly (even at 5 % level). rock phosphate application also increased the yield though less than triple superphosphate. t5 increased the yield significantly as compared with the control but no significant differences (at 5 % level) were observed among yields of t5, t2 and t3.  there was no significant differences among treatments respect with seed oil concentration. in the second year, the highest forage yield of 67190 kg ha1 was obtained in t5 which was significantly (at 5 % level) differ from t6. no significant yield differences were obtained with the other treatments at 5 % level. t2 (triple superphosphate) improved the yield as compared with the control but this increase was not significant.