اثر دو روش کشت کم‌خاک‌ورزی و مرسوم بر نیتروژن و آب مصرفی گندم

به منظور بررسی اثر سامانه‌های کشت مرسوم و کم‌خاک‌ورزی بر میزان نیتروژن و آب مصرفی گندم، با استفاده از طرح بلوک‌های نواری خرد شده و دو سیستم آبیاری بارانی تک شاخه، اثرهای چهار سطح صفر، 90 ، 135 و 180 کیلوگرم نیتروژن و چهار میزان 4610، 4240، 3850 و 3395 متر مکعب آب در هر هکتار در این دو سامانه کشت بررسی گردید. نتایج نشان داد که در هر دو سامانه، با کاهش آب مصرفی تعداد خوشه در واحد سطح، عملکرد دانه و جذب نیتروژن بطور معنی‌داری کاهشیافت. در کشت مرسوم، با کاربرد نیتروژن تا سطح 180 کیلوگرم در هکتار، عملکرد و اجزاء عملکرد دانه و جذب نیتروژن افزایش یافت. اما در کم‌خاک‌ورزی، مقادیر این پارامترها با افزایش نیتروون تا 135 کیلوگرم در هکتار افزایش و در سطح 180 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، کاهش یافت. نتایج همچنین نشان داد که مقادیر پارامترهای مطالعه شده در ‌خاک‌ورزی مرسوم بالاتر از سامانه کم‌خاک‌ورزی بود، اما بجز تعداد خوشه در واحد سطح و میزان پروتئین دانه، تفاوت معنی داریبین دو سامانه ‌خاک‌ورزی وجود نداشت. بالاترین کارآیی مصرف آب (1.85 کیلوگرم دانه بازاء هر متر مکعب آب) در هر دو سامانه کشت، از کاربرد توام 135 کیلوگرم نیتروژن و 3850 متر مکعب آب در هر هکتار به دست آمد اما بیشترین عملکرد دانه در خاک‌ورزی مرسوم (8226 کیلوگرم در هکتار) از کاربرد 4610 متر مکعب آب و 180 کیلوگرم نیتروژن در هر هکتار با کارآیی مصرف آب 1.79 کیلوگرم دانه بهازاء هر متر مکعب آب و در سامانه کم‌خاک‌ورزی بیشترین عملکرد دانه (8378 کیلوگرم در هکتار) از مصرف توام 3850 متر مکعب آب و 135 کیلوگرم نیتروژن در هر هکتار با کارآیی مصرف آب 1.85 کیلوگرم دانه بهازاء هر متر مکعب آب به دست آمد. به عبارت دیگر، در سامانه کشت کم‌خاک‌ورزی، با مصرف آب و نیتروژن کمتر، عملکردی معادل خاک‌ورزی مرسوم به دست آمد.