مراقبه در فرهنگ اسلامی و در غرب ‏

مراقبه در فرهنگ غرب، نوعی تمرین برای تمرکز حواس با هدف رسیدن به آرامش یا پیشرفت معنوی و در اخلاق و عرفان اسلامی به معنای پاک­سازی خود برای رسیدن به خدا است.بر اساس پژوهش­های صورت گرفته، مراقبه می­تواند از نظر فیزیکی تغییراتی در ساختار مغز از جمله هیپوکامپ و بخش­هایی از ساقه­ی مغز ایجاد نماید که با در نظر گرفتن عملکرد این قسمت­ها، عملکرد مثبت مراقبه در بهبود یادگیری، حافظه، کنترل هیجانی، ساخت نورون­های جدید، اختلالات اضطرابی، اختلالات خلقی و خواب، محتمل است. بر اساس عوامل فرهنگی و مذهبی کشور ما، به­کارگیری مراقبه می­تواند در کاهش نشانه­های بعضی اختلالات روان­پزشکی و بهبود سلامت روانی افراد جامعه موثر واقع شود.