مقایسه ی اضطراب و افسردگی بیماران مبتلا به آسم برونشیال، بیماری انسدادی مزمن ریوی و سل ریوی

مقدمه: بیماری های مزمن جسمی، همراهی بالایی با اختلالات خلقی یا اضطرابی دارند. هدف این مطالعه بررسی و مقایسه ی سطح اضطراب و افسردگی در بیماران مبتلا به سل ریوی، آسم و اختلال انسدادی مزمن ریوی می‌باشد. روش کار: در مطالعه‌ی مقطعی حاضر 135 بیمار مبتلا به سل ریوی، آسم برونشیال و انسدادی مزمن ریوی مراجعه کننده به اورژانس داخلی، درمانگاه و بخشبیماری های ریه ی بیمارستان‌های امام رضا (ع) و قایم (عج) مشهد در سال 1390 بررسی شدند. بیماران هر سه گروه از نظر سن، جنس و شدت بیماری، همسان سازی و با آزمون های اشپیل برگر و مقیاس بک از نظر اضطراب آشکار و پنهان و افسردگی ارزیابی گردیدند. بعد از تکمیل 135 پرسش نامه، اطلاعات جمع آوری شده توسط نسخه ی 16 نرم افزار spss با آزمون های آماری مجذور خی، آنووا یا معادل غیر پارامتری آن ها تحلیل گردیدند.یافته ها: تعداد 52 نفر، دچار افسردگی خفیف و 6 درصد نمونه ها دچار افسردگی شدید بودند. 9/51 درصد نمونه ها دارای اضطراب متوسط به بالا و 1/28 درصد از نمونه ها مبتلا به اضطراب نسبتا شدید بودند. طبق نتایج آزمون مجذور خی، بین نوع بیماری و میزان افسردگی (000/0=p)، اضطراب آشکار (001/0=p) و اضطراب پنهان (026/0=p) رابطه ی معنی دار آماری وجود دارد.نتیجه گیری: بر اساس یافته ها، اغلب بیماران مبتلا به سل ریوی، آسم و اختلال انسدادی مزمن ریوی از افسردگی خفیف و اضطراب متوسط رنج می بردند و بین نوع بیماری با میزان افسردگی و اضطراب آشکار و پنهان، رابطه‌ی معنی دار وجود داشت. بنا بر این می توان با شناخت آسیب پذیری بیماران مبتلا به اختلالات تنفسی نسبت به نشانه های روان پزشکی، جهت پیشگیری و درمان اقدام نمود.