اثربخشی روان درمانی معنوی مبتنی بر بخشودگی در افزایش رضایت مندی زناشویی و کاهش تعارضات زوجین شهر مشهد

مقدمه: خانواده به عنوان کوچک ترین و مهم ترین واحد اجتماعی، نیازمندسرمایه گذاری روانی گسترده ای است. هدف این پژوهش بررسی اثربخشیروان درمانی معنوی مبتنی بر بخشودگی در افزایش رضایت مندی زناشویی و کاهش تعارضات خانواده بود.روش کار: در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون وپی گیری با گروه شاهد در سال های 89-1388، نمونه ی آماری شامل 10 نفر از زوجین مراجعه کننده به درمانگاه های سطح شهر مشهد بودند که با استفاده از شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. درمان به مدت 9 جلسه برای گروه آزمون انجام و پرسش نامه-هایرضایت مندی زناشویی انریچ و سنجش تعارضات خانواده در جلسات پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری (1 ماه) در دو گروه اجرا شد. داده های پژوهش با استفاده از شیوه ی تحلیل واریانس مختلط تحلیل گردید.یافته ها: روان درمانی معنوی مبتنی بر روش بخشودگی باعث افزایش معنی دار بخشودگی و در نتیجه رضایت مندی زناشویی و کاهش معنی دار تعارضات زوجین در مرحله ی پس آزمون شده است (001/0 > p)، اما با این وجود، تغییرات در دوره ی پی گیری معنی دار نبوده است (به ترتیب 10/0=p و 20/0=p).نتیجه گیری: بخشودگی با درک عواطف زوجین و ایجاد فرصتی برای پردازش شناختی به بهبود روابط پرداخته و زوجین را در اتحادی دوباره به هم نزدیک می کند.