نقش تعدیل کننده ی سبک های دلبستگی در رابطه ی بین ناگویی هیجانی و رضایت زناشویی

مقدمه: با توجه به اهمیت شناخت متغیرهای تعیین کننده و تاثیرگذار بر رضایت ‏زناشویی، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل کننده ی سبک های دلبستگی ‏در رابطه ی بین ناگویی هیجانی با رضایت زناشویی انجام گرفت. ‏روش کار: در این پژوهش اکتشافی از نوع همبستگی، افراد متاهل شاغل در دو ‏بیمارستان های روان پزشکی رازی و سینا در شهرتهران به صورت داوطلب در ‏یک دوره ی زمانی چهار ماهه در سال 1390 در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت کنندگان (195 زن، 103 مرد) خواسته شد که مقیاس دلبستگی بزرگسال ‏‏(‏aai‏)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (‏tas-20‎‏) و پرسش نامه ی وضعیت ‏زناشویی گلومبوک-راست (‏grims‏) را تکمیل کنند. داده ها با استفاده از ‏روش ها و شاخص های آماری شامل فراوانی، میانگین، انحراف معیار، ضریب ‏همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره ی تعدیلی تحلیل گردیدند. ‏یافته ها: ناگویی هیجانی با رضایت زناشویی همبستگی منفی معنی دار دارد ‏‏(001/0‏p < ‎‏)، سبک دلبستگی ایمن با رضایت زناشویی، همبستگی مثبت معنی دار ‏‏(01/0‏p < ‎‏) و سبک های دلبستگی ناایمن با رضایت زناشویی، همبستگی منفی معنی دار دارد (001/0‏p < ‎‏). نتیجه ی تحلیل رگرسیون نشان داد که تنها سبک ‏دلبستگی ایمن، توان تعدیل رابطه ی ناگویی هیجانی و رضایت زناشویی را دارد. ‏نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که رابطه ی ‏بین ناگویی هیجانی و رضایت زناشویی یک رابطه ی خطی ساده نیست و سبک-‏های دلبستگی می توانند این رابطه را تعدیل نمایند.‏