evaluating the comparison of 10-week dual task exercise and yoga practice on dynamic balance and gait speed under dual-task conditions among bipolar patients

Introduction: this study was to compare the effects of yoga and dual-task exercise on bipolar patients’ gait and dynamic balance under single- and dual-task conditions.materials and methods: sixty male bipolar patients living in urmia psychiatric center, iran, in 2023-2024 were assigned to four groups: control (n= 15), dual-task training (n= 15), yoga (n= 15), or dual-task + yoga (n= 15). all intervention protocols included 20 group sessions, twice a week. gait was measured using a 10-meter gait speed test under normal (gs), dual-task cognitive gait (gscog), and dual-task motor gait (gsman) conditions. dynamic balance was measured using the timed up and test (tug), the tug with a cognitive dual task (tugcog), and the tug with a manual dual task (tugman). we analyzed the data using shapiro-wilk test, levene’s f test, ancova test, paired t-test, covariance test and spss version 26.results: the gscog and the tugman were significantly (p< 0.05) different from pre- to post-test in dual-task, yoga, dual-task + yoga groups. the tugcog was significantly (p< 0.05) different from the pre- to post-test in the dual–task yoga group. the gscog in the yoga practice group was better than the yoga + dual task group.conclusion: given the observed enhancements in gait speed and dynamic balance under dual-task conditions through dual-task practice and yoga, we recommended that psychiatric care centers incorporate these interventions into the rehabilitation programs.

ارزیابی مقایسه 10 هفته تمرین دو تکلیفی و تمرین یوگا بر تعادل پویا و سرعت راه رفتن در شرایط تکلیف دوگانه در بیماران دوقطبی

مقدمه: این مطالعه به منظور مقایسه تاثیر یوگا و ورزش دو کاره بر راه رفتن و تعادل پویای بیماران دوقطبی در شرایط تک و دو تکلیف انجام شد.روش‌ کار: 60 بیمار مرد دوقطبی ساکن مرکز روان‌پزشکی ارومیه در سال‌های 1403-1402 در چهار گروه شاهد (15 نفر)، تمرین دوگانه (15 نفر)، یوگا (15 نفر) یا وظیفه دوگانه + یوگا(15 نفر)  قرار گرفتند.تمامی پروتکل های مداخله شامل 20 جلسه گروهی، هفته ای دو بار بود. راه رفتن با استفاده از آزمون سرعت راه رفتن 10 متری در شرایط عادی (gs)، راه رفتن شناختی دو وظیفه ای (gscog) و راه رفتن حرکتی دو وظیفه ای (gsman) اندازه گیری شد. تعادل پویا با استفاده از زمان‌بندی و تست (tug)، با یک کار دوگانه شناختی (tugcog) و tug با یک کار دوگانه دستی (tugman) اندازه‌گیری شد.  داده‌ها با استفاده از آزمون‌های shapiro-wilk، f levene، آزمون ancova، آزمون t زوجی، آزمون کوواریانس و spss نسخه 26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها:  gscog و tugman در گروه‌های دو تکلیف، یوگا، تکلیف دوگانه + یوگا از پیش‌آزمون تا پس‌آزمون تفاوت معنی‌داری داشتند (05/0p< ). tugcog به طور معنی داری از قبل تا پس آزمون در گروه یوگای دو تکلیف متفاوت بود. (05/0p< ). gscog در گروه تمرین یوگا بهتر از گروه کار دوگانه یوگا بود.نتیجه‌گیری: با توجه به افزایش مشاهده‌شده در سرعت راه رفتن و تعادل پویا در شرایط دو وظیفه‌ای از طریق تمرین دو وظیفه‌ای و یوگا، پیشنهاد می‌شود این مداخلات در برنامه‌های توانبخشی مراکز مراقبت‌های روان‌پزشکی گنجانده شود.