modeling the prediction of the level of emotional and sexual satisfaction in romantic relationships based on the attachment style to parents, considering the mediating role of guilt in romantic relationships

Introduction: this research aimed to predict the level of emotional and sexual satisfaction in romantic relationships based on the attachment style to parents, considering the mediating role of guilt in romantic relationships.materials and methods: the statistical population of the present study included all married individuals living in mashhad, iran, in 2023-2024. so, 400 people were selected using the multi-stage cluster sampling method. the research tools included larson sexual satisfaction questionnaire (lssq), marital intimacy scale (mis), hazan and shaver attachment styles questionnaire, interpersonal guilt questionnaire (igq-67). we analyzed the data using lisrel 8.80 software and a path analysis model.results: the general indicators indicated the fitness of model. the path coefficient from secure and ambivalent attachment style to guilt was statistically significant. also, the path coefficient from guilt to emotionality was negative and significant (p< 0.01). the results of the indirect coefficients of attachment style on emotional and sexual satisfaction with the mediation of guilt were not significant; in other words, guilt did not play a mediating role in the relationship between attachment styles and emotional and sexual satisfaction in romantic relationships.conclusion: according to the results, we suggest that couple-therapists and family counselors pay more attention to attachment styles and guilt as influencing variables to better understand the problems of couples.

مدل سازی پیش بینی میزان رضایت عاطفی و جنسی در روابط عاشقانه بر اساس سبک دلبستگی به والدین با توجه به نقش واسطه ای احساس گناه در روابط عاشقانه

مقدمه: این پژوهش با هدف پیش‌بینی میزان رضایت عاطفی و جنسی در روابط عاشقانه بر اساس سبک دلبستگی به والدین با توجه به نقش واسطه‌ای احساس گناه در روابط عاشقانه انجام شد.روش‌ کار: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه افراد متاهل ساکن شهر مشهد در سال‌های 1403-1402بود. بدین ترتیب 400 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه رضایت جنسی لارسون (lssq)، مقیاس صمیمیت زناشویی (mis)، پرسشنامه سبک های دلبستگی هازان و شیور، پرسشنامه احساس گناه بین فردی (igq-67) بود. ما داده‌ها را با استفاده از نرم‌افزار lisrel 8.80 و مدل تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل کردیم. یافته‌ها: شاخص‌های کلی برازندگی مدل را نشان داد. ضریب مسیر از سبک دلبستگی ایمن و دوسوگرا تا احساس گناه از نظر آماری معنادار بود. همچنین ضریب مسیر از احساس گناه به هیجان منفی و معنادار بود (01/0>p). نتایج ضرایب غیرمستقیم سبک دلبستگی بر رضایت عاطفی و جنسی با میانجیگری احساس گناه معنی دار نبود. به عبارت دیگر، احساس گناه نقش واسطه ای در رابطه بین سبک های دلبستگی و رضایت عاطفی و جنسی در روابط عاشقانه ایفا نمی کندنتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، پیشنهاد می‌شود زوج درمانگران و مشاوران خانواده به سبک‌های دلبستگی و احساس گناه به‌عنوان متغیرهای تاثیرگذار برای درک بهتر مشکلات زوجین توجه بیشتری داشته باشند.