effectiveness of mindfulness-based cognitive therapy (mbct) on cognitive avoidance, rumination and emotional regulation in depressed individuals

Introduction: regarding the prevalence of depression and the necessity of effective treatments, the present study aimed to investigate the effectiveness of cognitive therapy based on mindfulness on rumination, cognitive avoidance, and emotional regulation in depressed people. materials and methods: the statistical population of this research consists of all the people who were referred to the psychology and counseling clinic of mashhad university in 2021 and were diagnosed with depression through a clinical interview. the cases were selected using the convenient sampling method. they were randomly assigned into two mindfulness treatment and control groups. research tools included beck depression inventory-ii (bdi-ii), ruminative response scale (rrs), emotional regulation questionnaire (erq), cognitive avoidance questionnaire (caq), and structured clinical interviews for mental disorders (scid-5cv). the data were analyzed by aiding descriptive statistics, the kolmogorov-smirnov test, and covariance analysis. results: the findings reveal a significant difference in the mean scores of rumination (p< 0.001), emotional regulation (p< 0.001), and cognitive avoidance (p< 0.001) between the experimental and control groups; this means that therapeutic intervention reduces the intensity of cognitive avoidance, emotionally dysregulation, and rumination in depressed people. conclusion: based on the results, mindfulness-based cognitive therapy can be used to treat depression by reducing rumination and cognitive avoidance and improving emotional regulation.

اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اجتناب شناختی، نشخوار فکری و تنظیم هیجانی در افراد افسرده

مقدمه: با توجه به شیوع افسردگی و لزوم درمان های موثر، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر نشخوار فکری، اجتناب شناختی و تنظیم هیجانی در افراد افسرده انجام شد. روش‌ کار: جامعه آماری این پژوهش را کلیه افرادی تشکیل می‌دهند که در سال 1400 به کلینیک روان‌شناسی و مشاوره دانشگاه مشهد مراجعه کرده‌اند و از طریق مصاحبه بالینی مبتلا به افسردگی تشخیص داده شده‌اند. نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آنها به طور تصادفی در دو گروه درمان ذهن آگاهی و شاهد قرار گرفتند. ابزارهای تحقیق شامل پرسشنامه افسردگی بک-ii (bdi-ii)، مقیاس پاسخ نشخوارکننده (rrs)، پرسشنامه تنظیم هیجانی (erq)، پرسشنامه اجتناب شناختی (caq) و مصاحبه های بالینی ساختاریافته برای اختلالات روانی (scid-5cv) بود. داده ها با کمک آمار توصیفی، آزمون کولموگروف اسمیرنوف و تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان می‌دهد که تفاوت معنی‌داری در میانگین نمرات نشخوار فکری (001/0p<)، تنظیم هیجانی (001/0p<) و اجتناب شناختی (001/0p<) بین گروه‌های آزمون و شاهد وجود دارد. این بدان معناست که مداخله درمانی شدت اجتناب شناختی، اختلال در نظم عاطفی و نشخوار فکری را در افراد افسرده کاهش می دهد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج می‌توان از شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی جهت کاهش نشخوار فکری و اجتناب شناختی و بهبود تنظیم هیجانی برای درمان افسردگی استفاده کرد.