the relationship between childhood traumatic experiences and death anxiety: the mediating role of obsessive beliefs

Introduction: for many people, death anxiety brings a lot of fear and panic, and it is very important to investigate the factors influencing its formation and continuation. the purpose of this study was to explore the mediating role of obsessive beliefs in the relationship between traumatic childhood experiences and death anxiety in adulthood. materials and methods: the present study employed a descriptive-correlational design and structural equation modeling. the statistical population comprised iranian adults residing in mashhad, iran in 2022, of whom 340 individuals were selected as the research sample through convenient sampling. data were collected online using the templer death anxiety scale (tdas), childhood trauma questionnaire (ctq), and the obsessive beliefs questionnaire (obq-44). the data were analyzed utilizing the pearson correlation method and structural equation analysis through spss version 26 and amos version 24. results: the results revealed a significant correlation (p< 0.01) between traumatic childhood experiences and obsessive beliefs, indicating a noteworthy association with death anxiety. the results of structural equation modeling also demonstrated a satisfactory fit for the model in this study. furthermore, the mediating role of obsessive beliefs in the relationship between traumatic childhood experiences and death anxiety was found to be significant, with a χ2/df≤ 3 and a significance level of 0.001. conclusion: according to the findings, traumatic childhood experiences can predict and affect death anxiety through interaction with obsessive beliefs.

رابطه بین تجارب آسیب زای دوران کودکی و اضطراب مرگ: نقش واسطه ای باورهای وسواسی

مقدمه: اضطراب مرگ برای بسیاری از افراد ترس و وحشت زیادی را به همراه دارد و بررسی عوامل موثر در شکل گیری و تداوم آن بسیار مهم است. هدف از این مطالعه بررسی نقش میانجی باورهای وسواسی در رابطه بین تجارب آسیب‌زای دوران کودکی و اضطراب مرگ در بزرگسالی بود. روش‌ کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی و مدل‌سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری را بزرگسالان ایرانی مقیم مشهد در سال 1401 تشکیل می‌دهند که از این تعداد 340 نفر به‌عنوان نمونه پژوهش با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها به صورت آنلاین با استفاده از مقیاس اضطراب مرگ تمپلر (tdas)، پرسشنامه ترومای دوران کودکی (ctq) و پرسشنامه باورهای وسواسی (obq-44) جمع آوری شد. داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار spss نسخه 26 و amos نسخه 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین تجارب آسیب‌زای دوران کودکی و باورهای وسواسی همبستگی معنی‌دار (01/0p<) وجود دارد که نشان‌دهنده ارتباط قابل‌توجه با اضطراب مرگ است. نتایج مدل‌سازی معادلات ساختاری نیز برازش رضایت‌بخشی را برای مدل در این مطالعه نشان داد. علاوه بر این، نقش میانجی باورهای وسواسی در رابطه بین تجارب آسیب‌زای دوران کودکی و اضطراب مرگ با 3 χ2/df≤ و سطح معنی‌داری 001/0 معنی‌دار بود. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌ها، تجربیات آسیب‌زای دوران کودکی می‌توانند از طریق تعامل با باورهای وسواسی، اضطراب مرگ را پیش‌بینی کرده و بر آن تاثیر بگذارند.