investigating the effect of adding neurofeedback to the choice treatment (cognitive behavioral therapy and medication) on obsessive beliefs and early maladaptive schemas in patients with obsessive-compulsive disorder

Introduction: this study aimed to investigate the effects of adding neurofeedback therapy (nft) to taking medication (selective serotonin reuptake inhibitors: ssris) and cognitive behavioral therapy (cbt) in patients with obsessive-compulsive disorder (ocd) on obsessive beliefs (obs) and early maladaptive schemas (emss). materials and methods: in this clinical trial conducted in mashhad, iran in 2019, 10 diagnosed ocd patients were selected using purposeful sampling. they were randomly assigned into equal two groups (group 1: nft + ssris + cbt, group 2: ssris + cbt). they were evaluated using the obsessive beliefs questionnaire (obq) and young schema questionnaire-short form (ysq) before intervention, on the 8th session, after treatment, and a two-month follow-up. repeated-measures anova tests were used for statistical analysis. results: there was a significant time × intervention effect for all fifteen emss (p>0.05) and three obs (p>0.05); however, significant time × condition interaction has been seen for responsibility/threat estimation belief (p>0.05) and abandonment, defectiveness/shame, enmeshment/undeveloped self, insufficient self-control/self-discipline, mistrust/abuse, subjugation, and social isolation/alienation, and unrelenting standards schemas (p>0.05). we found no significant difference between treatment groups in emss and obs. conclusion: the results showed that both treatment plans are effective in the reduction of obsessive beliefs and early maladaptive schemas; however, adding neurofeedback to standard therapy has not resulted in significant differences in reducing obsessive beliefs and early maladaptive schemas in patients with obsessive-compulsive disorder.

بررسی تاثیر افزودن نوروفیدبک به درمان انتخابی (درمان شناختی-رفتاری و دارودرمانی) بر باورهای وسواسی و طرحواره‌های ناسازگار اولیه بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری-اجباری

مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی اثرات افزودن درمان نوروفیدبک (nft) به مصرف دارو (مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (ssris) و درمان شناختی رفتاری (cbt) ) بر وسواس فکری و طرحواره های ناسازگار اولیه (ems)  در بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری- اجباری (ocd) انجام شد. روش‌ کار: در این کارآزمایی بالینی که در سال 1398 در شهر مشهد انجام شد، 10 بیمار مبتلا به ocd با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. آنها به طور تصادفی به دو گروه مساوی (گروه 1: nft + ssris + cbt، گروه 2: ssris + cbt) تقسیم شدند. آنها با استفاده از پرسشنامه باورهای وسواسی (obq) و پرسشنامه طرحواره یانگ-فرم  (ysq) قبل از مداخله، در جلسه هشتم، پس از درمان و یک پیگیری دو ماهه مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون های anova با اندازه گیری های مکرر استفاده شد. یافته‌ها: اثر مداخله زمان × برای هر پانزده ems (p<0.05) و سه ob (p<0.05) معنی‌دار بود. با این حال، تعامل زمان × شرایط برای باور برآورد مسئولیت/تهدید (p<0.05) و رهاشدگی، نقص/شرم، درگیر شدن/خود توسعه نیافته، عدم کنترل خود/خود انضباط کافی، بی اعتمادی/سوءاستفاده، انقیاد و اجتماعی دیده شده است. انزوا/بیگانگی و طرحواره های استانداردهای بی امان (p<0.05). ما هیچ تفاوت معنی‌داری بین گروه‌های درمانی در ems و ob پیدا نکردیم. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که هر دو طرح درمانی در کاهش باورهای وسواسی و طرحواره‌های ناسازگار اولیه موثر هستند. با این حال، افزودن نوروفیدبک به درمان استاندارد منجر به تفاوت های قابل توجهی در کاهش باورهای وسواسی و طرحواره های ناسازگار اولیه در بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری-اجباری نشده است.