comparing the effect of treatment based on psychosocial pattern of doubt with cognitive-behavioral therapy on doubt in nurses with obsessive-compulsive disorder

Introduction: doubt predicts the performance of nurses and how they relate to patients. therefore, the present study compared the effect of psychosocial model therapy and cognitive-behavioral therapy on reducing the level of doubt in nurses. materials and methods: the statistical population of this clinical trial included all nurses in isfahan hospitals in 2018-2019. amongst them, 45 people were selected by the convenient sampling method and divided in 3 groups. the researcher-made questionnaire of doubt and the yale brown questionnaire were used to measure the research variables. also, the treatment program based on psychosocial pattern of doubt and cognitive-behavioral therapy was performed in 12 separate 90-minute sessions. the data analyzed by the descriptive statistics, repeated measures analysis of variance in three stages of pre-test, post-test and follow-up, and spss version 24. results: the results showed that cognitive-behavioral therapy and treatment program based on psychosocial pattern of doubt are effective in reducing doubts of nurses and there is a significant difference between these two treatments and treatment program based on psychosocial pattern of doubt and the last one has a greater impact(p<0.05). conclusion: therefore, the use of treatment based on psychosocial model can reduce doubts in nurses more than cognitive-behavioral therapy.

مقایسه تاثیر درمان مبتنی بر الگوی روانی-اجتماعی شک و تردید با درمان شناختی-رفتاری، بر شک و تردید در اختلال وسواس-اجبار در پرستاران

مقدمه: شک و تردید نسبت به عملکرد خود، پیش بینی کننده نتایج عملکردی پرستاران و نحوه ارتباط آن‌ها با بیماران می باشد. بنابراین پژوهش حاضر به مقایسه تاثیر درمان مبتی بر الگوی روانی-اجتماعی و درمان شناختی رفتاری بر کاهش میزان شک و تردید در پرستاران پرداخته است.روش‌ کار: جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه پرستاران بیمارستان‌های شهر اصفهان در سال 1397-1398 است. 45 پرستار با نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه مساوی تقسیم شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه محقق‌ساخته شک و تردید بود. برنامه درمانی مبتنی بر الگوی روانی – اجتماعی و درمان شناختی رفتاری طی 12 جلسه 90 دقیقه‌ای بر روی گروههای آزمون اجراگردید. تحلیل داده‌ها با آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و  نرم افزار spss نسخه 24 انجام شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر الگوی روانی اجتماعی بر کاهش شک و تردید در پرستاران تاثیر گذار است و بین این دو درمان تفاوت معناداری (0/05>p) وجود داشته و الگوی روانی اجتماعی. تاثیر بیشتری دارد.نتیجه‌گیری: بنا بر نتایج، استفاده از درمان مبتنی بر الگوی روانی اجتماعی در مقایسه با درمان شناختی رفتاری بر کاهش  تردید پرستاران، موثرتر است.