predicting moral behavior based on moral intelligence and personality traits: the mediating role of the structure self-transcendence

Introduction: this study was conducted to predict moral behavior based on moral intelligence and personality traits with the mediating role of the structure self-transcendence. materials and methods: the statistical population of this descriptive-correlational study included all students of bu-ali sina university, hamadan in the academic year of 2020-2021. the total sample size included 285 in this study and filled out moral behavior scale, moral intelligence scale and the hexaco personality traits scale. to analyze the data, path analysis with lisrel software were used. results: the results indicated that the proposed model fitted the experimental data (gfi=0.94, ifi= 0.93, cfi= 0.95). results of regression coefficient analysis in structural equation modeling indicated that the effects of moral intelligence (β= 0.41, p< 0.01), honesty-humility (β= 0.27, p< 0.01), conscientiousness (β= 0.30, p< 0.01), and openness to experience (β= 0.24, p< 0.01) on self-transcendence, and the effects of moral intelligence (β= 0.49, p< 0.01), honesty-humility (β= 0.25, p< 0.01), conscientiousness(β= 0.23, p< 0.01), and openness to experience (β= 0.21, p< 0.01), and self-transcendence (β= 0.43, p< 0.01) on moral behavior were positive and significant. the results of sobel’s test (z) indicated that self-transcendence variable have a significant mediating role in the relationship between moral intelligence (z= 7.30, p< 0.01), honesty-humility (z= 5.29, p< 0.01), conscientiousness (z= 4.61, p< 0.01), openness to experience (z= 4.16, p< 0.01) with moral behavior. conclusion: it seems that self-transcendence have a mediating role in the relationship between moral intelligence and personality traits with moral behavior. in general, the results of the present study provide new implications in field of moral behavior in different situations.

پیش‌بینی رفتار اخلاقی براساس هوش اخلاقی و ویژگی‌های شخصیتی: نقش میانجی سازه خود –فراروی

مقدمه: هدف این پژوهش، پیش­بینی رفتار اخلاقی براساس هوش اخلاقی و ویژگی­های شخصیتی با میانجی­گری سازه خود-فراروی بود.روش کار: جامعه­ی آماری این مطالعه توصیفی-همبستگی شامل تمام دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا در سال تحصیلی 400-1399 بود. تعداد 285 نفر، مقیاس­های رفتار اخلاقی، هوش اخلاقی، شخصیت هگزاکو و مقیاس خود - فراروی را تکمیل کردند. تحلیل داده­ها با مدل معادلات ساختاری با نرم‌افزار لیزرل انجام شد.یافته ها:  مدل پیشنهادی با داده­های تجربی برازش مناسبی دارد (94= gfi، 93= ifi، 95= cfi). نتایج  تحلیل ضرایب رگرسیونی در مدل معادلات ساختاری نشان داد که اثر هوش اخلاقی (01/0, p< 41/0β= )، صداقت- فروتنی (01/0, p< 27/0 β=)، وظیفه­شناسی (01/0, p< 30/0 β=) و تجربه­گرایی (01/0, p< 24/0 β=) بر خود-فراروی، و اثر هوش اخلاقی (01/0, p< 49/0β= )، صداقت- فروتنی (01/0, p< 25/0 β=)، وظیفه­شناسی (01/0, p< 23/0 β=) و تجربه­گرایی (01/0, p< 21/0 β=) و اثر خود-فراروی (01/0, p< 43/0 β=) بر رفتار اخلاقی  مثبت و معنادار بودند. نتایج حاصل از آزمون سوبل نشان داد که  متغیر خود - فراروی در ارتباط بین هوش اخلاقی (01/0, p< 30/7 z=)، و صداقت- فروتنی (01/0, p< 29/5 z=)، وظیفه­شناسی (01/0, p< 61/4 z=) و تجربه گرایی (01/0, p< 16/4 z=) با رفتار اخلاقی نقش واسطه­ای معناداری دارد.نتیجه­گیری: به نظر می رسد خود-فراروی نقش میانجی در رابطه میان هوش اخلاقی و ویژگی­های شخصیتی با رفتار اخلاقی بازی می­کند. یافته­های این پژوهش می­تواند تلویحات تازه­ای در زمینه رفتار اخلاقی در موقعیت­های گوناگون به همراه داشته باشد.