marital satisfaction predictors: the case of kermanshah and hamadan cities, west of iran

Introduction: this study aimed to assess the predictive factors of marital satisfaction among married people in kermanshah and hamadan cities, iran.materials and methods: the present mixed study (sequential exploratory plan) was carried out in two stages. in the first stage (qualitative), using purposive sampling method, 67 married men and women who had successful marriage interviewed. the content analysis method was used to analyze the interview data, and 20 factors were identified. then, in the second stage (quantitative), a 116-items researcher-made questionnaire prepared to measure the possible effect of these 20 factors. then, 372 married people were selected using multi-stage sampling method from hamadan (200 case) and kermanshah (172 case). the participants fulfilled the enrich’s marital satisfaction questionnaire and researcher-made questionnaire of marital satisfaction factors. data were analyzed by using analysis of variance and step-wise regression.results: the variables of expressing of feelings, trust, realism/acceptance, and respect were the most important predictors of marital satisfaction among married people of hamadan city these variables explained 60% of the variance of marital satisfaction. while, the most important predictors in couples of kermanshah were expressing of feelings, trust, and respect. they explained 31% of variance. moreover, expressing of feelings, trust, respect, consultation, appreciation and expressing satisfaction with life respectively were the most important predictors of marital satisfaction among all couples and explained 51% of the variance of marital satisfaction.conclusion: based on the findings, expressing of feelings, trust, respect, consultation, appreciation and expressing satisfaction with life can predict marital satisfaction.

پیش بینی ‌کننده‌های رضایت زناشویی: مطالعه موردی کرمانشاه و همدان

مقدمه: هدف این پژوهش بررسی و مقایسه عوامل پیش­بینی­کننده رضایت زناشویی در میان افراد متاهل شهر کرمانشاه و همدان بود.روش کار: این پژوهش با روش ترکیبی (طرح اکتشافی متوالی) در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول (کیفی)، ابتدا با 67 زن و مرد متاهل با زندگی زناشویی موفق به شیوه نمونه­گیری هدفمند، مصاحبه شد. داده­ها با روش تحلیل محتوا تحلیل و 20 عامل رضایت زناشویی شناسایی شدند. در مرحله دوم (کمی) پرسشنامه­ای116سوالی برای بررسی اثر احتمالی20 عامل شناسایی شده تدوین شد. سپس با روش نمونه­گیری تصادفی چندمرحله­ای 372 نفر فرد متاهل از شهرهای همدان (200 نفر) و کرمانشاه (172 نفر) انتخاب شدند. شرکت­کنندگان به پرسشنامه­های رضایت زناشویی اینریچ و پرسشنامه پژوهشگرساخته عوامل رضایت زناشویی (116 سوالی) پاسخ دادند. تحلیل داده­ها با تحلیل واریانس و رگرسیون گام به گام انجام شد.یافته­ها: متغیرهای ابراز احساسات، اعتماد، واقع­بینی/پذیرش، و احترام، به ترتیب مهم­ترین پیش­بینی­کننده­ها­ی رضایت زناشویی در میان متاهلین شهر همدان بوده و 60% از واریانس رضایت زناشویی را پیش­بینی نمودند. مهم­ترین پیش­بینی­کننده­ها در میان زوج­های شهر کرمانشاه به ترتیب ابراز احساسات، اعتماد، و احترام بودند و 31% از واریانس رضایت زناشویی را پیش­بینی ­کردند. همچنین، متغیرهای ابراز احساسات، اعتماد، احترام، مشورت، قدرشناسی، و ابراز رضایت از زندگی، به ترتیب مهم­ترین پیش­بینی­کننده­ها­ی رضایت زناشویی در میان متاهلین بوده و 51% واریانس رضایت زناشویی را پیش­بینی کردند.نتیجه­گیری: بر اساس یافته­های مطالعه حاضر، توجه و رشد متغیرهای ابراز احساسات، اعتماد، احترام، مشورت، قدرشناسی، و ابراز رضایت از زندگی می­تواند میزان رضایت زناشویی را افزایش دهد.