relationship between fear of coronavirus and death anxiety: mediating role of behavioral inhibition system

Introduction: due to the increasing rate of coronavirus disease, the experience of high levels of fear and anxiety worldwide is predictable. in this regard, the results of previous studies have shown that each of the variables of fear of coronavirus and behavioral inhibition system plays a decisive role in predicting death anxiety. therefore this study aimed to investigate the relationship between fear of coronavirus and death anxiety, and the mediating role of behavioral inhibition system in this regard.materials and methods: the research method of this study was descriptive-correlation type and structural equations. the statistical population of this study included iranian adults. among them 605 people were selected by the available sampling method. data were collected in july and august 2020 using the templer death anxiety scale, fear of covid-19 scale, and the carver and white bis/bas scale in mashhad, iran. data analysis was performed using the pearson correlation method and path analysis. results: the results showed that death anxiety was significantly associated with fear of coronavirus (p< 0.01) and the behavioral inhibition system (p< 0.01). also, the mediating role of the behavioral inhibition system was confirmed at the level of 0.001. conclusion: according to the findings of this study, fear of coronavirus can predict death anxiety through the mediating role of the behavioral inhibition system.

ارتباط ترس از کرونا با اضطراب مرگ: نقش میانجی‌گری سیستم‌ بازداری رفتاری

مقدمه: : با توجه به افزایش روز به روز نرخ بیماری کرونا ویروس، تجربه­ی سطح بالایی از ترس و اضطراب در سراسر دنیا قابل پیش­بینی است. در همین راستا نتایج پژوهش‌های پیشین نشان داده‌اند که هر یک از متغیرهای ترس از کرونا و سیستم‌ بازداری رفتاری در پیش‌بینی اضطراب مرگ نقش تعیین کننده‌ای دارند؛ بنابراین هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه ترس از کرونا با اضطراب مرگ و همچنین نقش میانجی‌گری سیستم بازداری رفتاری در این رابطه بود. روش‌ کار: طرح پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی و از نوع معادلات ساختاری بود.جامعه آماری این پژوهش، شامل بزرگسالان ایرانی بودند که از این میان، 605 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. داده‌ها در مرداد ماه 1399با استفاده از پرسشنامه‌های اضطراب مرگ تمپلر (tdas)، پرسشنامه ترس از کرونا (fcv-19s) و مقیاس سیستم‌های بازداری- فعال‌سازی رفتاری (bas/bis scale)، در شهر مشهد جمع‌آوری شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر انجام شد. یافته­ها: نتایج پژوهش نشان داد که اضطراب مرگ با ترس از کرونا (p<0.01) و سیستم بازداری رفتاری (p<0.01) رابطه معناداری دارد. همچنین نقش میانجی‌گری سیستم بازداری رفتاری در سطح 001/0 تایید گردید.نتیجه­گیری: براساس یافته های این پژوهش، ترس از کرونا می‌تواند از طریق نقش میانجی‌گری سیستم بازداری رفتاری اضطراب مرگ را پیش‌بینی نماید.