comparing the effectiveness of group schema therapy and group-based acceptance and commitment therapy on the emotion regulation strategies in substance abusers

Introduction: the present study aimed to compare the effectiveness of group schema therapy and group-based acceptance and commitment therapy on emotion regulation strategies in substance abusers. materials and methods: the statistical population of this study was all men with substance abuse in mashhad city in 2018. the samples included 60 substance abusers who were selected purposefully and assigned into 3 groups including schema therapy, acceptance and commitment therapy and control. the both experimental groups received 10 ninety interventional sessions. all participants completed emotion regulation questionnaire (gratz and roemer, 2004) in pretest, posttest and 3-months follow up. data analyzed through descriptive statistics, kolmogrov-smirnov test, covariance analysis, and spss software. results: the results showed that both experimental groups had a significant reduction in maladaptive strategies of emotional regulation and increase in adaptive strategies compared to the control group. the difference between the three groups was significant in the post-test phase (f= 8.119; p<0.001) and 3-month follow-up (f= 0.907; p<0.002). conclusion: it seems that schema therapy is more effective than acceptance and commitment therapy to reduce maladaptive strategies of emotional regulation in substance abusers. this effectiveness was maintained at the follow-up stage.

مقایسه اثر بخشی طرحواره درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به شیوه گروهی بر راهبردهای تنظیم هیجانی بیماران سوء مصرف‌کننده مواد

مقدمه: این مطالعه با هدف مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به شیوه گروهی بر راهبردهای تنظیم هیجانی سوء مصرف­کنندگان مواد انجام شد.روش کار : جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی مردان دچار سوء مصرف مواد شهر مشهد در سال 1397 تشکیل دادند. نمونه پژوهش شامل 60 نفر از مردان سوء مصرف کننده مواد بودند که به صورت هدفمند انتخاب شدند و در سه گروه طرحواره­درمانی، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و شاهد قرار گرفتند. دو گروه آزمون 10 جلسه 90 دقیقه ای درمان، دریافت نمودند. همه آزمودنی­ها پرسشنامه تنظیم هیجانی(گراتز و رومر، 2004) را در پیش­آزمون، پس­آزمون و پیگیری سه ماه تکمیل کردند.داده ها با کمک آمار توصیفی، آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، تحلیل کوواریانس و نرم افزار spss تحلیل شدند.یافته­ها: نتایج نشان داد که هر دو گروه طرحواره­درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنیداری را در راهبردهای ناسازگار و افزایش معنیداری را در راهبردهای سازگار تنظیم هیجانی نشان دادند. تفاوت بین سه گروه در مرحله پس­آزمون (119/8=f؛ 001/0>p) و پیگیری (907/6 =f؛ 002/0>p) معنیدار بود. همچنین بین دو گروه درمانی در راهبردهای سازگار تنظیم هیجانی تفاوت معنیداری مشاهده نشد .نتیجه گیری: به نظر می رسد، طرحواره درمانی موثرتر از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بوده و باعث کاهش راهبردهای ناسازگار تنظیم هیجانی بیماران سوء مصرف کننده مواد گردیده است. این اثر در مرحله پیگیری نیز حفظ شد.