a casual model for predicting suicidal risk in university students of honduras

Introduction: the purpose of the study was to determine the casual relationships between hope, interpersonal support, seeking for meaning, presence of meaning, gratitude, loneliness and depression over suicidal risk of undergraduate psychology students.materials and methods: this was accomplished through a quantitative method, with a non-experimental design and an explanatory scope, in sample of 117 university students. the path analysis was made using a casual structural equations model. results: the results provide evidence to support the predictive direct effects of depression, loneliness and search for meaning, as well as inverse effects of interpersonal support and hope over suicidal risk. however, gratitude and presence of meaning did not have significant effects over suicidal risk. the model accounts for 31% of the variance of suicidal risk.conclusion: the study of suicidal risk must be approached holistically, considering psychological, existential and social variables. these results are discussed according to their implications and consistency with prior studies

مدل علی برای پیش بینی خطر خودکشی در دانشجویان دانشگاه هندوراس

مقدمه: هدف از این مطالعه تعیین روابط علی بین امید، حمایت بین فردی، جستجوی معنا، وجود معنا، قدردانی، تنهایی و افسردگی بر پیش بینی خطر خودکشی دانشجویان روان شناسی بود.روش کار: در این مطالعه 117 دانشجوی روان شناسی هندوراس بررسی شدند. تجزیه و تحلیل مسیر با استفاده از یک مدل معادلات ساختاری علی انجام شد.یافته ها: نتایج از تاثیر مستقیم و پیش بینی کننده افسردگی، تنهایی و جستجوی معنا حمایت میکند. همچنین حمایت بین فردی و امید تاثیر معکوس بر خطر خودکشی دارد. اگر چه، مولفه های قدردانی و وجود معنا، تاثیر معنی داری بر خطر خودکشی نشان نداد. این مدل 31 درصد از واریانس خطر خودکشی را تبیین می کند.نتیجه گیری: رویکرد مطالعه خطر خودکشی باید با توجه به متغیرهای روان شناختی، وجودی و اجتماعی باشد. این نتایج با توجه به پیامدها و هم راستایی با مطالعات قبلی مورد بحث قرار می گیرد.