>
Fa   |   Ar   |   En
   اثربخشی آموزش مثبت‌اندیشی بر تاب‌آوری و رضایت از زندگی زنان مطلقه‌ی سرپرست خانوار تحت حمایت بهزیستی منطقه‌ی 5 تهران  
   
نویسنده مقصودلو فاطمه ,عموپور مسعود
منبع journal of fundamentals of mental health - 2017 - دوره : 19 - شماره : 3 - صفحه:294 -302
چکیده    مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر رضایت از زندگی و تاب آوری زنان مطلقه ی تحت حمایت سازمان بهزیستی انجام شد.روش کار: در این پژوهش بالینی، جامعه ی آماری شامل زنان مطلقه­ی سرپرست خانوار تحت حمایت بهزیستی بود که از بین آنها 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در 2 گروه 15 نفری آزمون و شاهد، تقسیم شدند. گروه آزمون به مدت 10 جلسه 2 ساعته و 2 روز در هفته، تحت آموزش مهارتهای مثبت اندیشی قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقیاس تاب آوری 25 ماده کونور– دیویدسون (cdris) و پرسشنامه رضایت از زندگی (swls) 5 ماده ای با مقیاس راخیر و سامانی (1383) بود.یافته­ها: نتایج این پژوهش با استفاده از تحلیل کواریانس تک­متغیره نشان داد که آموزش مثبت اندیشی، بر تاب آوری زنان سرپرست خانوار، تاثیر مثبت معنی دار داشته ولی بر رضایت از زندگی آنها تاثیر معنی داری ندارد. نتیجه گیری: بنا بر نتایج، آموزش مثبت اندیشی اثر معنی داری بر تاب آوری دارد ولی بر رضایت از زندگی زنان مطلقه سرپرست خانوار، اثر معنی داری ندارد اما می‌توان روش به کار گرفته شده در پژوهش حاضر را روش مناسبی برای مداخلات روانی و مشاوره‌ای و درمانی قلمداد نمود.
کلیدواژه تاب‌آوری، رضایت از زندگی، زنان مطلقه، مثبت‌اندیشی
آدرس دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت, گروه روان‌شناسی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت, گروه روان‌شناسی, ایران
 
   اثربخشی آموزش مثبت‌اندیشی بر تاب‌آوری و رضایت از زندگی زنان مطلقه‌ی سرپرست خانوار تحت حمایت بهزیستی منطقه‌ی 5 تهران  
   
Authors
Abstract    مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مثبت­اندیشی بر رضایت از زندگی و تاب­آوری زنان مطلقه­ی تحت حمایت سازمان بهزیستی انجام شد.روش­کار: در این پژوهش بالینی، جامعه­ی آماری شامل زنان مطلقه­ی سرپرست خانوار تحت حمایت بهزیستی بود که از بین آن­ها 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در 2 گروه 15 نفری آزمون و شاهد، تقسیم شدند. گروه آزمون به مدت 10 جلسه 2 ساعته و 2 روز در هفته، تحت آموزش مهارت­های مثبت اندیشی قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقیاس تاب­آوری 25 ماده کونور– دیویدسون (CDRIS) و پرسش­نامه رضایت از زندگی (SWLS) 5 ماده­ای با مقیاس راخیر و سامانی (1383) بود.یافته­ها: نتایج این پژوهش با استفاده از تحلیل کواریانس تک­متغیره نشان داد که آموزش مثبت­اندیشی، بر تاب­آوری زنان سرپرست خانوار، تاثیر مثبت معنی­دار داشته ولی بر رضایت از زندگی آن­ها تاثیر معنی­داری ندارد  (05/0<P). نتیجه­گیری: بنا بر نتایج، آموزش مثبت اندیشی اثر معنی­داری بر تاب­آوری دارد ولی بر رضایت از زندگی زنان مطلقه سرپرست خانوار، اثر معنی­داری ندارد اما می‌توان روش به کار گرفته شده در پژوهش حاضر را روش مناسبی برای مداخلات روانی و مشاوره‌ای و درمانی قلمداد نمود.
Keywords تاب‌آوری، رضایت از زندگی، زنان مطلقه، مثبت‌اندیشی
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved