the role of extroversion and introversion traits in relation between girls’ anxiety and parenting styles

Introduction: anxiety disorders can affect all attitudes, behaviors and even individuals state, and these effects in children will be far broader than adults. therefore, this study aimed to assess the role of extroversion and introversion traits in relation between girls' anxiety and parenting styles. materials and methods: the statistical population of this descriptive correlative study included all 15872 junior girls in qom city in academic year 2017-2018. amongst them, 375 girls were selected by multistage cluster sampling method. the research instrument included eysenck personality questionnaire, baumrind parenting questionnaire, and spielberger anxiety inventory. data analyzed using statistical tests such as kolmogrov-smirnov test, and spss and amos software. results: the results showed that traits of extroversion and introversion and parental parenting styles have a direct and significant effect on the anxiety in girls (p< 0.05). in an indirect way, traits of extroversion and introversion in children show a mediator role in the relationship between parenting styles and anxiety, and in general, the conceptual model was approved. also, 0.27 of the anxiety variable can be explained by traits of extraversion and introversion traits and parenting styles. conclusion: these findings are based on the family systematic theory on psychological interplay of children with parents’ behavior patterns in the family environment and express the effects of personality traits on promoting parent-child relationship and child’s anxiety.

نقش ویژگی‌های برون گرایی و درون گرایی در رابطه بین اضطراب دختران با سبک‌های فرزند پروری والدین

مقدمه: اختلالات اضطرابی می توانند بر تمامی نگرش ها، رفتارها و حتی حالت افراد تاثیر گذار باشند و این اثرات در کودکان به مراتب گسترده تر از بزرگسالان خواهد بود، بنابراین هدف این پژوهش بررسی نقش ویژگی­های برون گرایی و ­درون گرایی در رابطه بین اضطراب دختران با سبک­های فرزند پروری والدین آن ها بود.روش کار: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود، جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی 15872 دانش آموزان دختر دبیرستانی مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه دوم شهر قم در سال تحصیلی 961395 بود. حجم نمونه با توجه به فرمول کوکران 375 نفر بود که با استفاده روش نمونه گیری خوشه­ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده­ها پرسش نامه شخصیت آیزنک، پرسش نامه شیوه های فرزندپروری بامریند و پرسش نامه اضطراب اسپیلبرگر بود. در تحلیل داده ها از آزمونهایی مانند آزمون کولموگروفاسمیرنوف و نرم افزار SPSS استفاده شد.یافته­ها: ویژگی­های برون گرایی و ­درون گرایی و سبک­های فرزند پروری والدین بر اضطراب دختران اثر مستقیم و معناداری دارد (05/0>P) و در مسیر غیر مستقیم ویژگی های برون گرایی و درون گرایی فرزندان در رابطه سبک‌های فرزند پروری و اضطراب دختران مقطع متوسطه دوم نقش واسطه ای ایفا می نمایند و به طور کلی مدل ارایه شده مورد تایید واقع گردید و 27/0 از متغیر اضطراب توسط ویژگی­های برون گرایی، ­درون گرایی و سبک­های فرزند پروری والدین آن ها قابل تبیین می باشد.نتیجه گیری: این یافته ها مبتنی بر دیدگاه سیستمی بر هم آمیختگی روان شناختی فرزندان با الگوهای رفتاری والدین در محیط خانواده تاکید می نماید و مبین اثرات ویژگی های شخصیتی در ارتقا سلامت ارتباطی والدفرزندی و اضطراب فرزندان     می باشد.