evaluation of the causal relationship model of mindfulness with anxiety and depression by mediating unintentional mind wandering

Introduction: past studies have found mindfulness to be associated with improved mental health. anxiety and depression are the most common problems in the field of mental health. the present research aims to indicate that the unintentional mind wandering is a mechanism mediating the relationship of mindfulness with anxiety and depression. materials and methods: in order to test the mediator model, 300 female students of shahid chamran university of ahvaz-iran in 2017 were selected by multistage random sampling method. so, in the first stage of sampling, 5 faculties (psychology and education, engineering, literature and humanities, basic sciences, economics and social sciences) were selected randomly from 12 faculties of this university. then, among the undergraduate students in 23 different disciplines, 300 students were selected. they fulfilled the mindful attention awareness scale (maas), depression anxiety stress scale (dass), short-form of the spielberger state-trait anxiety inventory (sstai), and the intentional/unintentional mind wandering scale. collected data were analyzed by spss and amos and using structural equations modeling method. in order to earn the suitable model fitness indices, the item parceling method was used. results: based on the values of some indices (for example, rmsea= 0.07 and gfi= 0.95), model had a good fit. also, the results showed that mindfulness has significant relationships with unintentional mind wandering, depression, and anxiety and unintentional mind wandering has significant relationships with anxiety and depression (p≤ 0.01). in addition, the indirect effects of mindfulness on anxiety and depression were also significant through unintentional mind wandering. conclusion: unintentional mind wandering is a factor that facilitating the anxiety and depression and mindfulness can affect the anxiety and depression with reducing the unintentional unrelated thoughts.

ارزیابی مدل رابطه علّی ذهن‌آگاهی با اضطراب و افسردگی با میانجیگری سرگردانی ذهنی خود به خودی

مقدمه: پژوهش­های گذشته دریافته­اند که ذهن­آگاهی با بهبود در سلامت روان رابطه دارد. اضطراب و افسردگی از متداول­ترین مشکلات در حوزه­ی سلامت روان هستند. پژوهش حاضر قصد دارد نشان دهد که سرگردانی ذهنی خود به خودی یک مکانیزم میانجی در رابطه ذهن­آگاهی با اضطراب و افسردگی می­باشد.روش کار­: به منظور آزمون مدل میانجی، 300 دانشجوی دختر دانشگاه شهیدچمران اهواز در سال 2017 به روش تصادفی مرحله­ای انتخاب شدند.در مرحله اول نمونه­گیری، 5 دانشکده (روان شناسی و علوم تربیتی، فنی و مهندسی، ادبیات و علوم انسانی، علوم پایه و اقتصاد و علوم اجتماعی) از میان 12 دانشکده دانشگاه شهیدچمران اهواز به شیوه­ تصادفی برگزیده و از بین دانشجویان کارشناسی در 23 رشته­ مختلف،  تعداد 300 نفر انتخاب شده و مقیاس هشیاری به توجه ذهن­آگاهانه، مقیاس استرس اضطرابافسردگی، نسخه کوتاه پرسشنامه اضطراب حالتی خصلتی و مقیاس سرگردانی ذهنی: خود به خودی و عامدانه را تکمیل کردند. داده­های گردآوری شده با استفاده از نرم­افزارهای spss و amos و به روش مدل یابی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند. برای به دست آوردن شاخص­های برازش بهتر برای مدل از روش پارسلینگ کردن ماده­ها نیز استفاده شد.یافته­ها: بر اساس ارزش برخی شاخصها­ (برای مثال، مقدار رمزی برابر 07/0 و جی اف ای برابر 95/0)، مدل برازش خوبی داشت. همچنین، نتایج نشان دادند که ذهن­آگاهی روابط معنی­داری با سرگردانی ذهنی خود به خودی، افسردگی و اضطراب و سرگردانی ذهنی خود به خودی با اضطراب و افسردگی دارد (در سطح کمتر از 01/0). به علاوه، اثرات غیرمستقیم ذهن­آگاهی بر اضطراب و افسردگی از طریق سرگردانی ذهنی خود به خودی نیز معنی­دار بود.نتیجه­گیری: سرگردانی ذهنی خود به خودی عاملی است که اضطراب و افسردگی را تسهیل می­کند و ذهن­آگاهی می­تواند بر اضطراب و افسردگی از طریق کاهش افکار نامرتبط ناخواسته تاثیر داشته باشد.