determine the contribution of the quality of life components and happiness in predicting resilience of addicted people quitting substance abuse

Introduction: the purpose of this study was to determine the contribution of the quality of life components and happiness in predicting resilience of people quitting substance abuse. materials and methods: in this descriptive-correlational study conducted in 2017-2018, one-hundred addicted men who quitted substance abuse were selected through a randomized cluster sampling method in addiction treatment centers of ahvaz city, iran. data were collected by the short form of health survey questionnaire, the oxford happiness inventory (ohi), and conner and davidson resilience questionnaire (cd-risc). the data were analyzed using spss 23 software, including statistical methods such as descriptive and inferential statistics. results: the results showed that factors such as psychological quality and happiness had a positive significant correlation with resilience and the positivity of these coefficients actually indicated that with increasing these factors, the amount of resilience increases. moreover, the results of linear regression showed that quality of life and happiness were able to predict 0.31 of variance of resilience in people quitting substance abuse. conclusion: regarding to the important role of quality of life and happiness increasing the resiliency of people quitting substance abuse, it seems that assessment of the quality of life, happiness, and resilience of individuals can be considered in evaluating treatment of substance abuse disorder, and therapeutic interventions.

تعیین سهم مولفه‌های کیفیت زندگی و شادکامی در پیش‌ بینی تاب‌آوری افراد معتاد ترک کرده

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، تعیین سهم مولفه­های کیفیت زندگی و شادکامی در پیش­ بینی تاب­آوری افراد معتاد ترک کرده بود که در سال 9796 انجام شد.روش­کار:  در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی با حجم نمونه 100 نفری (50 مرد متاهل و50 مرد مجرد) است که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی در مراکز اعتیاد انتخاب شدند. برای گردآوری داده­ها، پرسشنامه کیفیت زندگی، پرسشنامه شادکامی آکسفورد (OHI)  و همچنین پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون  (CDRISC) اجرا شد.اطلاعات و داده های حاصل از پرسشنامه با استفاده از نرم افزار 23 SPSS شامل روش­های آمار توصیفی و آمار استنباطی تجزیه وتحلیل گردید. یافته­ها: نتایج پژوهش نشان داد که عواملی چون کیفیت روان شناختی  وشادکامی با تاب آوری در سطح 5 درصد رابطه ی معنادار داشتند و مثبت بودن این ضرایب در واقع نشان داد که با افزایش این عوامل، میزان تاب آوری افزایش می‌یابد. علاوه بر این نتایج رگرسیون خطی نشان داد که کیفیت زندگی و شادکامی  31 درصد قادر به پیش بینی تاب آوری افراد ترک کننده مواد بودند.نتیجه­گیری:  بنابراین با توجه به نقش کیفیت زندگی و شادکامی در افزایش تاب­آوری افراد ترک کننده مواد با افزایش شادکامی و کیفیت زندگی افراد  ترک کننده مواد می توان میزان تاب­آوری آنان را افزایش داده و از عود مصرف در این گروه پیش­گیری کرد.