relationship between anxiety, depression and stressful life events with chronic idiopathic urticarial

Introduction:  chronic idiopathic urticaria is a kind of urticaria, although it doesn’t have known external cause, but many studies have shown the role of psychological factors in development of allergic diseases. the aim of this study is to compare the anxiety, depression and mental pressures caused by stressful life events in patients with chronic idiopathic urticaria and healthy people.materials and methods: this case-control study was performed on 22 patients with chronic idiopathic urticaria compared with 22 healthy subjects. both groups responded to the checklist for demographic characteristics, spielberger state/trait personality inventory, beck depression inventory, pakel life events inventory and the severity of the urticaria rash. the data analyzed through spss 10 software.  results: results showed no significant difference in terms of age, gender, marital status and education level between the two groups. state/trait anxiety (p=0.006 and p=0.003) and depression scores (p=0.044) were significantly higher in the case group than control group. in the case of stressful life events, the mean scores of patients and cases were not different significantly (p=0.418). on the other hand, the results of the study showed that with increasing the level of state/trait anxiety and depression in patients, the severity of urticaria rash has been significantly increased as well. conclusion: regarding the higher level of anxiety and depression in patients with chronic idiopathic urticaria, mental interventions are necessary for the treatment of these patients.

بررسی ارتباط اضطراب، افسردگی و رویدادهای استرس زای زندگی با کهیر مزمن ایدیوپاتیک

مقدمه: کهیر مزمن ایدیوپاتیک نوعی از کهیر است که اگرچه عامل شناخته شده خارجی ندارد، اما مطالعات زیادی نقش عوامل روانی را در بروز بیماری های آلرژیک از جمله این بیماری نشان داده اند. هدف این تحقیق مقایسه میزان اضطراب، افسردگی و فشارهای روانی ناشی از رویدادهای استرس زای زندگی در بیماران مبتلا به کهیر مزمن ایدیوپاتیک و افراد سالم می باشد.روش کار: این مطالعه موردشاهد بر روی 22 بیمار مبتلا به کهیر مزمن ایدیوپاتیک در مقایسه با 22 فرد سالم انجام شد. دو گروه به چک لیست مشخصات دموگرافیک و آزمون های اضطراب آشکار و پنهان اشپیلبرگر، افسردگی بک و رویدادهای زندگی پیکل پاسخ دادند و شدت راش کهیر بیماران ثبت شد. نتایج حاصل از آزمون ها توسط آزمون های آماری بین دو گروه مقایسه و همبستگی بین شدت علائم روانی و کهیر ارزیابی شد.یافته ها: نتایج اختلاف معنی داری از لحاظ سن، جنسیت، وضعیت تاهل و سطح تحصیلات بین دو گروه نشان نداد. نمرات اضطراب آشکار و پنهان و افسردگی در گروه بیماران به طور معنی داری بالاتر از گروه شاهد بود. در مورد رویدادهای استرس زای زندگی، بالاتر بودن میانگین نمرات بیماران به سطح معنی داری نرسید. از طرفی نتایج مطالعه نشان داد با افزایش سطح اضطراب آشکار و پنهان و افسردگی بیماران شدت راش کهیر افزایش معنا داری داشته است.نتیجه گیری: با توجه به بالاتر بودن سطح اضطراب و افسردگی در بیماران مبتلا به کهیر مزمن ایدیوپاتیک مداخلات روانی برای درمان این بیماران ضروری به نظر می رسد.