the effectiveness of group behavioral activation therapy on cognitive and emotional symptoms in social anxiety disorder

Introduction: the present study aims to assess the effectiveness of group behavioral activation therapy on anxiety and depression, negative evaluation and quality of life in patients with social anxiety disorder.materials and methods: the statistical population of this clinical trial included all referrers to psychiatric services and private psychiatric clinics with the diagnosis of social anxiety disorder in the city of mashhad (2016-2017). number of 24 cases selected through convenient method and they assigned randomly into two experimental and control groups after evaluation. group behavioral activation therapy sessions were performed only for experimental group in 8 sessions of 90 minutes. social phobia inventory (spin), beck depression inventory-ii (bdi-ii), short form scale of quality of life (irqol), consequences of negative social events questionnaire (cnseq) by wilson and rapee, before and after, and 3 months after group therapy with behavioral activation approach were evaluated for follow up. the statistical analysis of the current research data conducted using repeated measures of variance analysis method.results: the results of the data suggest that behavioral activation in post-therapy and follow-up stages had a significant correlation with reduction of fear and avoidance (of social anxiety component) and the component of depression and both the sub-components of fear of negative evaluation (p<0.05), and improvement of psychological components, however, there was no significant effect on physiological discomfort and social relationships and satisfaction from the status of life and physical health. the control group had not significant differences in different phases.conclusion: in overall, group behavioral activation therapy has impact on depression and anxiety, negative evaluation and quality of life among patients with social anxiety disorder.

اثربخشی درمان فعال‌سازی رفتاری گروهی بر علایم شناختی هیجانی اختلال اضطراب اجتماعی

مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی درمان فعال­سازی رفتاری گروهی بر اضطراب و افسردگی، ارزیابی منفی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی انجام شد.روش­کار: جامعه­ی آماری این پژوهش بالینی، شامل کلیه مراجعه­کنندگان به مراکز خدمات روان­شناسی و مطب­های خصوصی روان­پزشکی با تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی در سطح شهر مشهد بود که در سال 961395 در مرکز تخصصی روان­شناسی، 24 نفر از این بیماران به شیوه در دسترس و داوطلبانه انتخاب و به روش تصادفی در گروه­های آزمون و شاهد قرار گرفتند. درمان فعال­سازی رفتاری گروهی طی 8 جلسه 90 دقیقه­ای برای گروه آزمون اجرا شد. ابزار اندازه­گیری شامل پرسش­نامه­های مقیاس اضطراب اجتماعی اسپین (2000)، افسردگی بک2، مقیاس فرم کوتاه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (1989)، پیامدهای رویدادهای منفی اجتماعی ویلسون و رپی (2005) می­باشد. نمونه­ها قبل و بعد درمان و 3 ماه بعد از گروه­درمانی با رویکرد فعال­سازی رفتاری، مورد ارزیابی قرار گرفتند. تحلیل آماری داده­ها با تحلیل واریانس با اندازه­گیری­های مکرر انجام شد.یافته­ها: نتایج حاکی از آن است که فعال­سازی رفتاری در هر دو مقطع زمانی ارزیابی بر میانگین نمرات خرده­مولفه­های ترس و اجتناب (از مولفه اضطراب اجتماعی) و مولفه افسردگی و هر دو خرده­مولفه­های ترس از ارزیابی منفی (دیگران و خود) و خرده­مولفه روان­شناختی (از مولفه کیفیت زندگی) به طور معنی­دار اثربخشی داشته (05/0>P) اما بر ناراحتی فیزیولوژیک (از اضطراب اجتماعی) و روابط اجتماعی و رضایت از وضعیت زندگی و سلامت جسمانی (از کیفیت زندگی) اثربخشی معنی­داری نداشته است. در گروه شاهد، هیچ تفاوت معنی­داری در مراحل مختلف یافت نشد.نتیجه­گیری: به طور کلی، فعال­سازی رفتاری بر اضطراب و افسردگی، ارزیابی منفی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی، تاثیر دارد.