تحلیل جامعه شناختی جنگ ایران و عراق در قالب نظریه پارسونز

این مقاله می کوشد تا جنگ عراق علیه ایران را در چارچوب خرده نظام های پارسونز تحلیل کند . پرسش اصلی این است که این جنگ دارای چه کارکردهای مثبت و منفی اجتماعی بوده است ؟ بررسی ها نشان می دهند که جنگ در ابتدا خرده نظام زیستی را دچارآسیب نمود ، به طوری که این خرده نظام نتوانست کارکردهای خود را محقق سازد . آن گاه ، نابسامانی های ایجاد شده به خرده نظام شخصیتی منتقل شد . جنگ باعث شد تا بیش تر اهداف برنامه اول توسعه، به جز توسعه کمی و کیفی صنایع دفاعی ، که توسط خرده نظام زیستی تدوین شده بودند ، با ناکامی روبرو گردند.خرده نظام اجتماعی بسته به ضرورت های خاص زمان جنگ در جهت ایجاد یکپارچگی و انسجام در جامعه ، قوانینی را که بیش تر بعد اقتصادی و حمایتی داشتند ، تصویب نمود که البته چندان موفق نبود . و عاقبت ، خرده نظام فرهنگی نیز تحت تاثیر جنگ توانست در برهه های مختلف جنگ ارزش های مختلفی را احیا کند و در سطح جامعه گسترش دهد و دستورات لازم را به سایر خرده نظام های جامعه برای مقابله با معضلات ناشی از جنگ صادر نماید . این خرده نظام نیز در اواخر جنگ کارایی خود را به صورت نسبی از دست داد .