نظریه و روش در تحقیقات کیفی

ابزارهای متفاوت تحقیق را نمی توان ابزارهایی خنثی تلقی کرد . هر تکنیک بر یک نظریه ، یک انسان شناسی فلسفی و مفهومی از نظم اجتماعی استوار است . روش تحقیق انتخاب شده مشخص کننده ماهیت موضوع تحقیق انتخاب شده است . نظریه و روش جدایی ناپذیرند. رویکرد کیفی به تحقیقات اجتماعی محقق را ملزم به بررسی این مسئله می سازد که چگونه ان چه واقعیتی عینی و بیرونی در عالم به نظر می رسد ، در حقیقت ساخته شده است و بر خلاف رویکرد اثباتی، ساختار عینی اجتماعی را مبنا و قالب استاندارد برای تفسیر اجتماعی تلقی نمی کند ، بلکه این ساختار را شکل گرفته از کنش انسانی می داند.نظریه میدانی به منزله یکی از گونه های تحقیق کیفی ، به دنبال کشف نظریه از دل داده های میدانی است و اساس آن بر استقرای تحلیلی قرار دارد . عناصر اصلی نظریه میدانی را مفاهیم ، مقولات و گزاره ها تشکیل می دهند . اساس روش شناختی نظریه میدانی نمونه گیری نظری و مقایسه مقولات است . شیوه نمونه گیری به کار گرفته شده این امکان را به محقق می دهد تا همزمان به جمع آوری ، کدگذاری و تحلیل داده های خود بپردازد و انتخاب نمونه ها را با هدف رسیدن به اشباع نظری انجام دهد . ویژگی های فوق علاوه بر طلب مردن خودآگاهی و خود انتقادی محقق ، انعطاف پذیری بیش تر این شیوه نسبت به ایده های جدید و نیز جریان تحقیق را به دنبال دارد .