راه‌حل‌های جایگزین تخریب سکونتگاه‌های نابسامان شهری در ایران

اوضاع نامناسب در سکونتگاه‌های غیررسمی شامل مسکن نامتعارف، زیرساخت‌های محدود، آسیب‌پذیری بالا در برابر بلایای طبیعی، مسائل زیست‌محیطی و بهداشتی، تراکم زیاد جمعیت، مشکلات اجتماعی، کمبود امکانات و خدمات زندگی، اشتغال غیررسمی و تصرف غیرقانونی زمین، مدیریت شهری را با چالش‌های جدی در ارائه خدمات شهری مواجه می‌کند. همچنین محرومیت این مناطق از تسهیلات رایج در سایر بخش‌های شهر، آن‌ها را به کانون مسائل شهری مرتبط با توسعه پایدار تبدیل می‌کند. تخلیه و تخریب این مناطق از راهکارهای متداولی است که پیش روی مدیران شهری قرار دارد. مقاله حاضر به بررسی تاثیر تخلیه‌های اجباری و پیشنهاد راهکارهای جایگزین با روش اسنادی می‌پردازد. نتایج نشان می‌دهد که راهکارهایی مانند تصرف مطمئن مسکن، به اشتراک گذاشتن زمین و اسکان مجدد می‌توانند جایگزین تخریب باشند. بررسی‌ها نشان می‌دهد مواجهه مدیریت شهری با سکونتگاه‌های نابسامان شهری در ایران در قالب راهبرد ارتقای محلات، اسکان مجدد و تضمین امنیت تصرف بوده است.

alternatives to residentail demolition of urban poor communites in iran

urban management has serious challenges because of unsuitable conditions in informal settlements, including unconventional housing, limited infrastructure, high vulnerability to natural hazards, environmental and health issues, high population density, social problems, lack of life facilities and services, informal employment and illegal possession of the land. also, the deprivation of these areas from public facilities makes them the focus of urban problems related to sustainable development. evacuation and destruction of these areas is one of the common solutions facing city managers. this article examines the impact of forced evacuations and suggests alternative solutions with a documentary method. the results show that secure tenure and on-site upgrading,land sharing and resettlement are eviction alternative. surveys show that the solution of urban policy makers for urban poor communites in iran has been in the form of resettlement and secure tenure and on-site upgrading.