برآورد میزان باروری کل موردنیاز برای سطح جانشینی در ایران با استفاده از روش پرستون طی سال‌های 1385 تا 1394

تعمیم میزان باروری کل موردنیاز برای سطح جانشینی برای تمامی کشورها و مناطق به‌ویژه زمانی که مناطق و کشورهای مورد مقایسه به لحاظ سطح توسعه‌یافتگی تفاوت‌های قابل‌توجهی داشته باشند صحیح نیست. مطالعه حاضر با استفاده از روش پرستون و همکاران 2003 و با استفاده از داده‌های ثبتی و سرشماری کشور طی سال‌های 1385 تا 1394 به برآورد میزان باروری کل موردنیاز برای سطح جانشینی در ایران و استان‌های مختلف آن پرداخته است. نتایج بیان‌کننده آن است میزان باروری کل موردنیاز برای سطح جانشینی برای سال 1390 و 1394، 2.1 فرزند است. همچنین نتایج بیانگر آن است میزان باروری کل موردنیاز برای سطح جایگزینی در استان‌های مختلف ایران یکسان نیست؛ و این شاخص برای سال 1390 برای استان‌ سیستان و بلوچستان 2.3، برای استان‌های خراسان جنوبی، چهارمحال و بختیاری، هرمزگان، کهکیلویه و بویراحمد، آذربایجان شرقی، ایلام، کرمانشاه و کردستان حدود 2.2 و برای سایر استان‌ها حدود 2.1 فرزند برای هر زن محاسبه گردید. توجه به این تفاوت‌ها و اهمیت نسبت جنسی در بدو تولد و همچنین احتمال بقای موالید دختر از تولد تا میانگین سن فرزندآوری ازجمله مباحثی است که در رسیدن به باروری سطح جانشینی در کشور باید موردتوجه قرار گیرد.

estimating the total fertility rate required for the replacement level in iran using preston’s method from 2006 to 2015

it is not correct to generalize the total fertility rate required for the level of replacement for all countries and regions, especially when the compared regions and countries show considerable differences in terms of the level of development. using the method of preston et al. 2003 and utilizing the country’s registration and census data from 1385 to 1394, the present study estimated the total fertility rate required for replacement level in iran and its various provinces. the findings indicate that the total fertility rate required for replacement level is 1.2 children for the years 1390 and 1394. the results also show that the total fertility rate required for replacement level is not the same in different provinces of iran. for 1390, this index for sistan and baluchistan province was 2.3, for the provinces of south khorasan, chahar mahal and bakhtiari, hormozgan, kahkiloyeh and boyer ahmad, east azerbaijan, ilam, kermanshah, and kurdistan it was 2.2 and for the other provinces, 2.1 children were calculated for each woman. paying attention to these differences and the importance of sex ratio at birth and the probability of survival of female children from birth to average childbearing age are among the issues that should be considered in achieving the replacement level of fertility in the country.