جنبش دانشجویی و چارچوب‌بندی اعتراضات سیاسی

یکی از رویکردهای رایج برای توضیح چگونگی شکل‌گیری یک انقلاب، بررسی ایدئولوژی و جهان‌بینی انقلابیون است. ایدئولوژی با فراهم کردن پاسخی برای پرسش «چه باید کرد» و خلق یک نظام معنایی برای معترضان به مبارزه مشروعیت می‌بخشد و بسیج نیروها را تسهیل می‌کند؛ اما برخی از نظریه‌پردازان مانند دیوید اسنو معتقدند نظام‌های معنایی راهنمای انقلابیون را نمی‌توان به ایدئولوژی فروکاست و در کنار ایدئولوژی‌های انقلابی باید به چارچوب‌هایی که راهنمای عمل کنشگران است نیز توجه شود. چارچوب‌ها نظام‌های معنایی هستند که به شکل نانوشته و حتی ناخوداگاه به انتخاب و موضع‌گیری کنشگران جهت می‌دهند و به‌عنوان یک عامل میانجی کننده، موجب می‌شوند ایده‌های انقلابی تعین مادی پیدا کنند و به بسیج نیروها منجر شوند. این مقاله با بررسی خاطرات فعالان جنبش دانشجویی در دوران پهلوی دوم در پروژه تاریخ شفاهی دانشگاه هاروارد فرایند سیاسی شدن فعالان دانشجویی را از طریق شناخت چارچوب حاکم بر کنش و انتخاب آن‌ها موردمطالعه قرار می‌دهد. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که طایفه‌کشی یکی از چارچوب‌هایی است که نقش پررنگی در سیاسی شدن دانشجویان، ایجاد مرزبندی بین گروه‌های خودی و غیرخودی و استمرار رقابت‌ها و کنش‌های سیاسی در دانشگاه داشته است.

student movement and the framing of political protests

one of the common approaches for explaining how a revolution is constructed is to analyze the ideology of revolutionaries. ideology legitimizes the conflict and facilitates the mobilization of forces by providing an answer to the question ‘what should be done’ and developing a semantic system for the revolutionaries. but some thinkers such as david snow believe that such semantic systems can’t be reduced to ideology and besides that, the attention must be paid on the frames that conduct the action of protesters. frames are semantic systems that conduct the choice and position of revolutionaries in an unwritten and even unconscious way and as a mediating factor, they materialize revolutionary ideas and facilitate political mobilization of forces. this article deals with the memories of student movement activists during pahlavi ii in the oral history project of harvard university to examine the process of politicization of student activists by analyzing the dominant frame of their action and choice. the findings show that tayefe-keshi is the frame that plays an important role in this process which has the function of developing boundaries between ‘us’ and ‘them’ and reproducing the political conflict and competition in the university.