مطالعات فرهنگی دایاسپورا و جهان وطنی

تلاقی فرهنگ، سیاست و عاملیت در سطوح جهانی و فراملی، حوزه مطالعاتی دایاسپورا را به قلمرو نظری و تجربی جذاب و مهمی در میدان علوم اجتماعی تبدیل ساخته است. تحلیل تجربه دایاسپورا مستلزم به‌کارگیری سطوح تحلیلی و مفهومی چندلایه و توجه به زمینه‌های متنوع ساختاری، تاریخی و تکنولوژیک است. مقاله حاضر با تمرکز بر تجربه و اندیشه جهان وطنی به‌مثابه هسته‌ای محوری و استراتژیک برای فهم هویت دایاسپوریک، به دنبال نشان دادن فرآیند، سازوکار، تنوعات، موانع و تنگناهایی است که این تجربه در میان مهاجرین به خود می‌گیرد. نظریه فرهنگی پسا ساختارگرا، پسا استعماری و فمینیسم با به‌کارگیری طیفی از مفاهیم، روش‌ها و مفروضات رشته‌ای، قابلیت‌های زیادی در توضیح و تفسیر فرصت‌ها و محدودیت‌های پیش روی مهاجران بین‌المللی فراهم می‌سازند که توجه به آن درس‌های مهمی را برای سیاست‌گذاری مهاجرین هم در کشورهای میزبان و هم در کشورهای مادر فراهم می‌سازد.

Cultural Studies of Diaspora and Cosmopolitanism

The interface of culture, politics and agency in global and transnational levels has turned diaspora studies into an attractive and important theoretical and empirical area. Analyzing diaspora requires employing multilayered analytical and conceptual levels and attending to diverse structural, historical and technological contexts. Focusing on cosmopolitanism experience and thought as a core and strategic concept for understanding diasporic identity, the present paper aims to clarify on processes, mechanisms, diversity, obstacles and constraints of cosmopolitan experiences amongst migrants. It is argued that, poststructural cultural theory, postcolonialism and feminism by employing a wide range of concepts, methods and disciplinary premises have big potentials explaining opportunities and limitations with which international migrants encounter.