بررسی تاثیر تغییرات اندازه ذرات جاذب کربن فعال بر زمان تعادل و بازده جذب یون نیکل از محلول آبی

آلودگی محیط‌زیست به فلزات سمی و خطرناک از مهم‌ترین مسایل دنیای امروز است. نیکل یکی از این فلزات سمی است که غلظت زیاد آن در صورت ورود به بدن انسان باعث حساسیت پوستی، بیماری‌های قلبی، انواع سرطان و غیره می‌شود، بنا بر این حذف نیکل از پساب‌های صنعتی ضروری است. هدف از این تحقیق حذف یون نیکل از محلول آبی با کربن فعال سنتز شده از تفاله هویج و بررسی تاثیر تغییر اندازه ذرات جاذب بر زمان تعادل و بازده جذب یون نیکل بود. برای این منظور از تکنیک جذب سطحی در سیستم ناپیوسته استفاده شد و در ابتدا کربن فعال از تفاله هویج تهیه و اندازه ذرات آن بین 300- 37 میکرومتر انتخاب شد. نتایج نشان داد که حداکثر بازده جذب در6ph= و برابر 100% است. هم‌چنین نشان داده شد که با کاهش اندازه جاذب از 300 تا 37 میکرومتر، زمان تعادل جذب کاهش یافته و از ?30 به 20 دقیقه رسید. نتایج حاصل از بررسی مدل‌های سینتیکی نشان داد که روند حذف یون نیکل از مدل سینتیکی شبه درجه دوم پیروی می‌کند. رابطه ایزوترم‌های لانگمیر و فروندلیچ به‌منظور تطابق ایزوترم‌های جذب، بررسی شد. این پژوهش به‌خوبی نشان داد که کربن فعال جاذبی با ظرفیت جذب زیاد برای یون نیکل است.مقدمه