استفاده از روش پویایی سیستم در پیش بینی رفتار و تعیین بهره برداری مجاز از آب‌خوان دشت تبریز

دشت تبریز با وسعت 869 کیلومترمربع بخشی از حوضه آبریز دریاچه ارومیه است. هدف از این تحقیق شبیه‌سازی رفتار آب‌خوان دشت تبریز در برابر تنش های مختلف و تعیین حد تراز مجاز بهره برداری از آب‌خوان است. برای رسیدن به هدف مذکور از شبیه سازی به‌روش سیستم پویا بهره گرفته شد. در این راستا اطلاعات مورد نیاز شامل داده‌های مربوط به منابع آب زیرزمینی (چاه، چشمه، قنات)، منابع و مصارف پس از رفع نواقص و تجزیه و تحلیل به نرم افزار vensim ple+ معرفی و مدلی شبیه سازی پویا توسعه داده شد. سپس با تعریف محدوده مجاز افت و خیز سطح ایستابی و تخصیص میزان آب استحصالی تحت این شرایط، تراز مجاز سطح آب و میزان بهره‌برداری مطمین از آب‌خوان مشخص شد. با توجه به نتایج به‌دست آمده در دوره شش‌ساله مدل سازی، حداکثر میزان برداشت ماهانه و سالانه از آب‌خوان بدون تحمیل خسارتی به آن به‌ترتیب 70/12 و 45/152 میلیون مترمکعب است. متوسط حداقل و حداکثر مجاز تراز سطح ایستابی طی این دوره نیز به‌ترتیب 62/1316 و 34/1322 متر است.