بررسی اثرات زهر زنبورعسل و ویتامین D3 بر سلول‌های بنیادی مزانشیمی بندناف و تمایز به سمت استیوبلاست

بند ناف از مهم‌ترین منابع سلول های بنیادی مزانشیمی است. این سلول ها در صورتی که تحت شرایط خاص قرار گیرند، توان تمایز به بافت های مختلف را دارند. در پژوهش‌های گذشته اثر تمایزی ویتامین d3 بر روی سلول‌های بنیادی استخوان اثبات شده است. هم‌چنین نشان داده شده است که زهر زنبور (bv) سبب تمایز سلول های سرطانی می گردد. در بررسی حاضر اثر تمایزی bv و ویتامین d3‌ بر روی سلول های بنیادی بند ناف استیوبلاست بررسی شد. برای انجام این تحقیق بافت‌های بند ناف حاصل از 12-10 جنین موش پس از هضم آنزیمی در محیط dmem‌ کشت داده شدند. برای اثبات بنیادی بودن این سلول ها فاکتور oct4 جنینی و برای اثبات مزانشیمی بودن آن‌ها حضور مارکرهای سطحی cd29، cd44 و cd73 به‌روش فلوسیتومتری بررسی شد. نتایج بیان بالای فاکتور‌های فوق را در این سلول ها نشان داد. پس از پاساژ دوم، برای بررسی تمایز، سلول ها با غلظت های مختلف bv، ویتامین d3 و هم افزایی این دو ترکیب به‌مدت 21 روز تیمار شدند. در ابتدا برای به‌دست آوردن دوز های مناسب bv، اثرات کشندگی آن بر سلول ها با روش mtt‌بررسی شد و مشخص شد که bv در غلضت های بیش‌تر از ?g/ml6 موجب مهار رشد سلول‌های مزانشیمی می-گردد. سپس سطح کلسیم سلول ها توسط رنگ آمیزی آلیزارین‌رد بررسی شد. علاوه بر این میزان آلکالین فسفاتاز به‌عنوان یک مارکر استخوانی اندازه‌گیری شد. با استفاده از رنگ آمیزی آلیزارین رد و تست آلکالین فسفاتاز اثبات شد که bv با غلظت های غیرسمی (?g/ml2 ،?g/ml4و ?g/ml6) موجب تمایز اندکی در سلول های بنیادی بند ناف به سمت استخوان موجب می شود. در صورتی که استفاده توام bv با ویتامین d3 موجب افزایش قدرت تمایزی این ویتامین می-گردد. در نتیجه، پیشنهاد می شود سلول های بنیادی بند ناف در صورتی که تحت تیمار هم‌زمانbv و ‌ویتامین d3 قرار بگیرند توانایی تمایز به سمت سلول های استخوان ساز را داشته و در نتیجه می توانند در سلول درمانی کاربرد داشته باشند.