پاسخهای متمایز بذرهای تر و خشک گندم به میدان های مغناطیسی ایستا و متناوب

با وجود پژوهش‌های متعدد روی تاثیر میدان های مغناطیسی بر گیاهان، سازوکار دقیق این اثرات هنوز مشخص نشده است. هدف از این پژوهش مقایسه تاثیر میدان های مغناطیسی بر جوانه زنی و رشد اولیه بذرهای گندم است. بدین منظور بذرهای گندم1 به دو صورت خیسانده شده و خشک به‌مدت 4 روز، هر روز 5 ساعت تحت تیمار میدان مغناطیسی ایستا (smf 30 میلی‌تسلا) و متناوب (emf 10 کیلوهرتز) قرار گرفتند. میزان آب‌گیری، درصد و سرعت جوانه زنی بذرها، رشد دانه رست، هدایت الکتریکی پوست دانه و غشای دانه رست اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که در مقایسه با نمونه های شاهد در گروه گندم تر، تیمار میدان مغناطیسی اثر معنی‌داری بر درصد جوانه‌زنی بذرها ندارد، ولی سرعت جوانه زنی، وزن تر، وزن خشک و شاخص vigor ii را افزایش می‌دهد. میدان مغناطیسی بر طول دانه رست حاصل از بذرهای خشک اثر مثبت داشت و در بقیه موارد اثر افزایشی مشاهده نشد. تیمار با میدان مغناطیسی سبب کاهش نشت الکتریکی پوست دانه و غشای دانه رست شد، ولی سبب افزایش آب‌گیری دانه نشد؛ از همین رو، افزایش سرعت جوانه‌زنی و رشد بهتر دانه‌رست ها احتمالاً به‌دلیل افزایش تمامیت غشا و پوست دانه، افزایش میزان یا فعالیت آنزیم های دخیل در جوانه زنی بذرها و یا آنزیم های آنتی‌اکسیدانت است. اثرات میدان بر بذرهای تر گندم بسیار بهتر از بذرهای خشک است وهم‌چنینsmf نسبت به emf اثرات بهتری بر جوانه زنی و رشد دانه‌رست ها نشان می‌دهد.