ارائه مدل ارتقای اثربخشی دوره‌های آموزش ضمن خدمت کارکنان ستاد مرکزی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

زمینه و هدف: اساسی‌ترین مشکلات در حوزه آموزش ضمن خدمت کارکنان ستاد مرکزی وزارت بهداشت را می‌توان در مواردی نظیر بهره‌وری آموزش، ارتقای عملکرد کارکنان به واسطه آموزش، برنامه‌ریزی دوره‌های آموزشی و عدم همراهی محتوای دوره‌ها با نیازهای آموزشی کارکنان دانست. هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل ارتقای اثربخشی دوره‌های آموزش ضمن خدمت کارکنان ستاد مرکزی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می‌باشد. روش بررسی: روش تحقیق، توصیفی پیمایشی است. از نظر هدف، در حیطه تحقیق کاربردی و از نظر چگونگی گردآوری داده ‏ها، در گروه «تحقیق آمیخته اکتشافی» قرار می‌گیرد. داده‌های کیفی و کمی از طریق کتابخانه‌ای و میدانی جمع‌آوری شدند. جامعه آماری در بخش کیفی 10 نفر از صاحب‌نظران و خبرگان دانشگاهی بودند که به شیوه نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش مصاحبه‌های نیمه ‌ساختاریافته بود که روایی و پایایی آنها مورد تایید قرار گرفت. روش تحلیل داده‌ها در بخش کیفی، کدگذاری متن بود. بعد از استخراج ابعاد، مولفه‌ها و شاخص‌ها، در بخش کمی پرسشنامه‌ای طراحی و 351 پرسشنامه بین کارکنان ستاد مرکزی وزارت بهداشت به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده توزیع شد. از مدل‌سازی معادلات ساختاری روش الگویابی معادلات ساختاری(sem) با کمک نرم‌افزارهایsmartpls2 و spss24 برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: در راستای ارائه مدل ارتقای اثربخشی دوره‌های آموزش ضمن خدمت، ‏‏در مجموع 5 بُعد، 16 مولفه و 80 شاخص استخراج گردید.نتیجه‌گیری: یافته‌های تحقیق اینکه از بین ابعاد و مولفه‌های استخراج‌شده، به بُعد مسئولیت‌پذیری به جای احساس وظیفه و به مولفه جلوگیری از انزوای شغلی بیشترین توجه وجود داشت.