ارائه مدلی مبتنی بر تاثیر ارشادگری بر آموزش پاسخگو در دانشگاههای علوم پزشکی کلان منطقه یک با رویکرد دانشگاههای نسل چهارم

زمینه و هدف: اساتید نقش مهم و غیر قابل انکاری در تحقق اهداف آموزشی و ایجاد موفقیت ایفا می کنند. لذا هدف پژوهش حاضر ارائه مدلی مبتنی بر تاثیر ارشادگری بر آموزش پاسخگو در دانشگاههای علوم پزشکی کلان منطقه یک با رویکرد دانشگاههای نسل چهارم است . روش بررسی: پژوهش کاربردی حاضر در سال1398-99 با رویکرد ترکیبی (کیفی و کمی) با طرح اکتشافی انجام شد.. جامعه آماری در بخش کیفی به تعداد 14 نفر از اساتید هیات علمی با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و در بخش کمی از 1851 نفر از اعضای هیات علمی و حق التدریس دانشگاه های علوم پزشکی بر اساس فرمول کوکران تعداد 320 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها ازدو پرسش نامه محقق ساخته منتورینگ با رویکرد توسعه دانشگاه های نسل چهارم و آموزش پاسخگو استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌‌ها از آزمون‌‌های تحلیل مسیر و معادلات ساختاری در قالب نرم افزار های spss21 و pls3.2 استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که براساس ضرایب مسیر، بار عاملی 0/520 بین منتورینگ و آموزش پاسخگو برقرار است و مقدار آماره تی (11/204) در خارج بازه (2/58 و 2/58) قرار دارد ، تاثیر منتورینگ بر آموزش پاسخگو در سطح 0/99 معنی دار شده است. نتبجه گیری: نتایج نشان داد رابطه بین منتورینگ و آموزش پاسخگو تایید و تاثیر منتورینگ بر آموزش پاسخگو در دانشگاه علوم پزشکی کلان منطقه یک بارویکرد توسعه دانشگاه های نسل چهارم مثبت و معنادار می‌‌باشد.

The Impact of Mentoring on the Responsive Education in Macro-Medical Universities of Region 1 Based On the Fourth-Generation Universities Approach

Background and objective: Professors play an important and undeniable role in achieving educational goals and creating success. Therefore, the purpose of this study was to present a model based on the impact of mentoring on responsive education in macromedical universities of region 1 based on the fourthgeneration university approach. Methods and Materials: The present applied research was conducted in 20192020 with a mixed approach (qualitative and quantitative) with an exploratory design. The statistical population in the qualitative section was 14 faculty members being selected through a purposive sampling method and in the quantitative part, from 1851 faculty members and adjunct professors at medical universities based on Cochran’s formula, 320 people were selected by stratified random sampling as a statistical sample. To collect data, two researchermade questionnaires on mentoring with fourthgeneration universities approach and responsive education were used. To analyze the data, path analysis tests, and structural equations in the form of SPSS21 and PLS3.2 software were used. Results: The results of data analysis showed that based on path coefficients, a factor load of 0.520 was established between mentoring and responsive education and the value of tstatistic (11/204) was out of (2.58 and 258) range. The effect of mentoring on responsive training was significant at the 0.99 level. Conclusion: The results showed that the relationship between mentoring and responsive education was confirmed and the effect of mentoring on responsive education in macromedical universities of region 1 based on the fourthgeneration university approach was positive and significant.