بررسی وضعیت جوسازمانی نوآورانه از دیدگاه کارکنان آموزشی: مطالعه مقدماتی در جهت اجرای برنامه تحول و نوآوری در دانشگاه علوم پزشکی بابل

زمینه و هدف: جوسازمانی مهم‌ترین منبع نوآوری آموزشی می‌باشد و گسترش فرهنگ نوآوری آموزشی نیازمند توجه اساسی به امر آموزش است. این مطالعه مقدماتی درجهت اجرای برنامه تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی، وضعیت جوسازمانی نوآورانه دانشگاه علوم پزشکی بابل را بررسی کرده است. روش بررسی: پژوهش از نوع توصیفی مقطعی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی بابل و 94 نفر به‌عنوان نمونه دردسترس انتخاب‌شده‌اند. ابزار تحقیق پرسشنامه‌ای مشتمل بر مشخصات دموگرافیک و 14 گویه بوده که مبتنی بر هدف، از پرسش‌نامه جوسازمانی نوآورانه سیگل و کایمر اقتباس‌شده‌اند. نمره‌گذاری بر مبنای طیف لیکرت و مجموع نمرات گویه‌ها به‌عنوان نمره جوسازمانی نوآورانه که می‌تواند در بازه 7014، با میانگین 42 متغیر باشد. روایی پرسشنامه توسط خبرگان مرتبط و پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برابر 93/ 0، تائید شد. توصیف و تحلیل اطلاعات، با استفاده از نرم‌افزار spss21 و آماره‌های توصیفی، آزمون t مستقل و تحلیل واریانس انجام پذیرفت. یافته‌ها: میانگین سنی واحدهای پژوهش 9/ 41 سال و 8/ 63 درصد زن بوده‌اند. اکثریت دارای سابقه کار کمتر از 10 سال در واحد آموزش بوده، نیمی از کارکنان آموزش دانشکده‌ها و وضعیت استخدام 66 درصد رسمی و یا پیمانی بوده است. میانگین کل نمره جوسازمانی نوآورانه برابر 86/ 9 ± 47/ 40 به دست آمد و با توجه به محل خدمت و وضعیت استخدام، با اختلافی معنادار محاسبه شد (p<0/05) نتیجه‌گیری: برای اجرای موفق برنامه تحول و نوآوری، لازم است تدابیر لازم برای ایجاد سازوکارهای حمایتی در قسمت‌های مختلف دانشگاه به‌ویژه دانشکده‌ها و همچنین جلب مشارکت کلیه کارکنان با وضعیت‌های مختلف استخدامی و گفتمان سازی تحول و نوآوری صورت پذیرد.